در سایۀ این سقفِ ترک خورده نشستیم بی حوصله و خسته و افسرده نشس | بیت های ناب

در سایۀ این سقفِ ترک خورده نشستیم
بی حوصله و خسته و افسرده نشستیم

خاموش چو فانوس که در خویش خمیده است
پیچیده به خود، با تنِ تا خورده نشستیم

یک بار به پرواز پری باز نکردیم
سر زیر پر خویش فرو برده نشستیم

بر سنگِ مزارِ دلِ خود مرثیه خواندیم
یک عمر به بالین دلِ مُرده نشستیم

بر گُردۀ ما خاطرۀ خنجر یاران
با جنگلی از خاطره بر گُرده نشستیم

آیینه هم از دیدۀ تردید مرا دید
با سایۀ خود نیز دل آزرده نشستیم

برخاست صدا از در و دیوار، ولی ما
با این همه فریادِ فرو خورده نشستیم...

#قیصر_امین_پور

@beythaye_nab_bot