در باب نواقص لایحه بارگذاری شده جعفر ابراهیمی / معلم باب | بيدارزنى
در باب نواقص لایحه بارگذاری شده جعفر ابراهیمی / معلم
باب سوم: تراژدی بازنشستگان (سناریو اول)
وضعیت بازنشستگان در ایران یک تراژدی تمام و کمال است. در سنی که باید این سرمایه‌های فرهنگی جامعه، تجربیات خود را به نسل جوان منتقل کنند و پس از سی سال خدمت صادقانه استراحت نموده و به سلامت خود توجه نمایند با سرکوب معیشت و سلامت و منزلت روبرو هستند. به خاطر حقوق دو برابر زیرخط فقر آنان که هنوز توانایی دارند مجبورند به شغل‌های جدید رو بیاورند و فشار مضاعفی را تحمل نمایند. این ظلم و ستم آشکار به بازنشستگان باعث شده است که آنان در یک دهه گذشته به‌خصوص در پنج سال اخیر با کوشش فراوان متشکل شوند تا صدای خود را به گوش قدرتمندان آرمیده در ناز و نعمت برسانند. به‌طوری‌که می‌توان امروز حرکت و مطالبه گری آنان را در قالب یک جنبش عدالتخواهانه بررسی نمود چرا که دارای بدنه فعال، اهداف، روش و سازماندهی برای تحقق مطالبات مشخص دارند که می‌توان در یادداشتی مستقل به آن پرداخت اما در این یادداشت می‌کوشم نشان دهم چگونه لایحه فعلی بارگذاری شده در مجلس مسئله بازنشستگی و بازنشستگان سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ را نادیده گرفته است.
در ماده هشتم لایحه قبلی به تاریخ ۱۵ تیرماه ۱۴۰۰ آمده بود: «در اجرای ماده ۳۰ قانون برنامه پنج ساله ششم ... حقوق و مزایای معلمان بازنشسته وزارت آموزش و پرورش، متناسب با حقوق و مزایای معلمان شاغل با رتبه متناظر آنان می باشد.» این ماده در لایحه بارگذاری شده جدید کلا حذف شده است با این استدلال که مساله بازنشستگان جداگانه بررسی خواهد شد. در اینباره باید این توضیح را داد که بازنشستگان کلماتی مانند متناسب‌سازی را جعلی و نوعی همسان‌سوزی می‌دانند که نوبخت و تیم مذاکره‌کننده با وی به بازنشستگان تحمیل نمودند. طبیعی است وقتی تیم مذاکره‌کننده از بدنه فعال بازنشستگان نباشد پای امضای موافقت‌هایی می‌رود که برخلاف منافع بازنشستگان است. بازنشستگان به‌طور واضح و شفاف گفته‌اند که خواهان همسان‌سازی کامل با شاغلان بر مبنای قانون مدیریت خدمات کشوری هستند. انتظار می‌رود پس از اجرای رتبه‌بندی به صورتی که تشکل‌های صنفی و شورای هماهنگی پیشنهاد داده است، بایستی همسان‌سازی کامل صورت پذیرد. اما با توجه به گمانه‌زنی‌ها و اخبار مختلف در مورد لایحه بارگذاری شده، ملاحظاتی در مورد فرهنگیانی که از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ بازنشسته می‌شوند وجود دارد و سناریوهای متفاوتی را می‌توان بررسی و پیش‌بینی نمود. در اینجا سناریوی اول را ذکر می‌کنم و در قسمت دوم به بررسی سناریوهای دوم و سوم می‌پردازم.
سناریو اول: در تبصره ۳ ماده هفتم آمده است اجرای رتبه‌بندی «از تاریخ ۱۴۰۰,۶,۳۱ در سقف منابع پیش‌بینی‌شده در بند (و) تبصره دو قانون بودجه ۱۴۰۰ کل کشور پرداخت می‌شود و از ابتدای سال ۱۴۰۱ منوط به‌پیش بینی بار مالی در قوانین بودجه سنواتی، به‌صورت کامل اعمال خواهد شد.» اگر این تبصره در لایحه بارگذاری شده به‌صورت فعلی با توجه به نظر معلمان و شورای هماهنگی اصلاح گردد و تاریخ اجرا از ۱۴۰۰,۱,۱ در نظر گرفته شود و اجرای آن «منوط به‌پیش بینی بار مالی» نگردد در آن صورت حدود ۶۵ هزار فرهنگی که در سال ۱۴۰۰ بازنشسته می‌شوند از مزایای رتبه‌بندی برخوردار خواهند شد. این سناریو مطلوب معلمان و تشکل‌های صنفی مستقل است. اما اگر این تبصره و ماده ۷ به شکل کنونی تصویب شود عملا رتبه‌بندی رخ نداده و امکان تحقق سناریوی دوم بالا می‌رود.
۱۳ مهر ۱۴۰۰
مصادف با روز جهانی معلم ، این روز را به معلمان عزیز خود و بازنشستگان گرامی تبریک می‌گویم.
