#بیدارزنی : ۶۰ درصد برندهای جهان، شفافیتی درباره وضعیت حقوق کا | بيدارزنى
#بیدارزنی : ۶۰ درصد برندهای جهان، شفافیتی درباره وضعیت حقوق کارگران خود ارائه نمی‌دهند
داده‌های جدید «بازرسان صنعت مُد» نشان می‌دهد که داشتن شفافیت آماری، همچون یک کلید برای مسئول دانستن برندها نسبت به وضعیت کارگران عمل می‌کند. اتحادیه‌ها و فعالان حقوق کارگران از برندها می‌خواهند که در شرایط پاندمی، کارگران خود را در فقر رها نکنند.
همه برندهای مورد بررسی توسط بازرسان صنعت مد، علی‌رغم وعده‌هایی که برای رعایت حقوق کارگران در زنجیره تامین خود داده‌اند، هنوز نمی‌توانند تضمین کنند که این کارگران دستمزد ماقبل پاندمی را گرفته باشند، چه رسد به آنکه دستمزد معیشتی در طول پاندمی را دریافت کنند. این داده‌ها بر ضرورت توافقات الزام‌آوری همچون ائتلاف جهانی «حقوق کارگران خود را بدهید» (#PayYourWorkers) تاکید می‌کند، ائتلافی که برندها را به امضای «تضمین دستمزد» فرا می‌خواند.
بسیاری از برندها بدون هیچ شفافیتی صرفا وعده‌ها و ادعاهایی درباره احترام به حقوق کارگران و پرداخت دستمزد معیشتی آنها دارند، اما بدون شفافیت وعده‌هایشان توخالی باقی می‌ماند و کارگران، اتحادیه‌ها و سازمان‌های جامعه مدنی نمی‌توانند برندها را در برابر این وعده‌ها متهم کنند. داده‌های به روز شده‌ی بازرسان مد که با همکاری «انقلاب مد» (Fashion Revolution) جمع‌آوری شده است، به طور خاص بر شفافیت تمرکز دارد و حقیقتی نگران‌کننده را آشکار می‌کند؛ تعداد بسیار زیاد و ناامید کننده‌ای از برندها هنوز هیچ کاری در زمینه شفافیت نکرده‌اند یا کار بسیار کمی انجام داده‌اند.
۱۵۹ برند (۶۰ درصد) رتبه ۱ یا ۲ ستاره گرفتند، به این معنی که از تعهد شفافیت پیروی نمی‌کنند. فقط ۴۶ مورد از ۲۶۴ برند (۱۷ درصد) پنج ستاره دریافت کردند، به این معنی که اطلاعات بیشتری در مورد زنجیره تامین خود فاش می‌کنند، به عنوان مثال در مورد اینکه اتحادیه‌ای در محل کار آنها وجود دارد یا خیر.
پل رولند، هماهنگ‌کننده شفافیت از «کمپین لباس تمیز (سی‌سی‌سی)» (Clean Clothes Campaign ) می‌گوید: «برندها باید به پنهان‌‌سازی زنجیره تامین خود پایان دهند. لباس‌های آنها توسط افراد واقعی ساخته می‌شود که وضعیت دشوار آنها در اثر پاندمی پنهان شده است. هنگامی که نقض حقوق کارگران رخ می‌دهد، آنها باید بدانند که به کجا برای جبران مراجعه کنند و این حقِ خریداران است که بدانند لباس تولیدی در کجا و چگونه تولید می‌شود».
برندها به طور خاص در مورد تعهدات دستمزد و پرداخت دستمزد معیشتی (دستمزد کافی برای تامین سبد معیشت و امرار معاش) در طول پاندمی کووید -۱۹ وارسی نشدند، در حالی که به آنها فرصت داده شد تا سی‌سی‌سی را از هرگونه تغییر موثر بر امتیازات دستمزد معیشتی خود مطلع کنند. اما چنانچه گزارش‌ها نشان می‌دهد آنها حتی در پرداخت حداقل دستمزد قانونی [در زمان کرونا] یا دستمزد ماقبل پاندمی نیز حقوق کارگران خود را پرداخت نکردند. در حال حاضر، تنها ۵ برند ادعا می‌کنند که دستمزد معیشتی را حداقل به برخی از کارگران زنجیره تامین خود پرداخت می‌کنند. عدم پیشرفت در پرداخت دستمزد معیشتی به کارگران پوشاک در طول پاندمی این ضرب‌المثل را ثابت می‌کند؛ از دل [خاطر] برود هر آنچه از دیده برفت.
یکی از کارگران کامبوج که برای برند پریمارک کار می‌کند، گفت: «من مجبورم ماهیانه صورتحساب وام، آب و برق را بپردازم، اما دستمزد من کافی نیست و به‌هیچ جا نمی‌رسد. نمی‌خواهم ببینم که برای رسیدن به اهداف تولید بالایشان، تعداد کارگران را کاهش دهند. ما درآمد کافی برای تأمین هزینه‌های اولیه زندگی خود را هم نداریم.»
عدم شفافیت در زنجیره تامین جهانی مد، به برندها اجازه داده است تا کارگران را از دستمزد و قطع کار قانونی [به دلیل قرنطینه در زمان پاندمی] محروم کنند. به عنوان مثال، در طول قرنطینه آوریل و مه ۲۰۲۱، کارگران در کامبوج از دستمزد قانونی خود محروم شدند (که مجموعا معادل ۱۰۹ میلیون دلار آمریکا برآورد شده است). سی‌سی‌سی تخمین می‌زند در طول پاندمی از مارس ۲۰۲۰ تا مارس ۲۰۲۱، بدهی کارگران در سراسر جهان حداقل ۱۱.۸۵ میلیارد دلار آمریکا بوده است.
منبع مقاله: https://cleanclothes.org براساس داده‌های https://fashionchecker.org (۲۰ سپتامبر ۲۰۲۱)
