بہ دریا دل بزن تا بگذرے از موج رسوایے نمیرنجد غریق عشق، از طوفان تنهایی! بہ جز آیینہ وقتے همدمے پیدا نخواهے ڪرد چہ رنجے میبرے از دیدن تڪرار زیبایی؟! صبوریهاے من، اے عشق، تاوان گناهم بود عجب صبر جمیلے بود این صبر زلیخایے! همان قدرے ڪہ در دل تشنہ ے پایان دنیایم همان اندازہ سیرابم از این رنج تماشایے ... برایم آرزوے زندگے ڪرده ست و میدانم تو هم اے مرگ، دارے با دل او راہ میآیی #نفیسه_سادات_موسوے @Biolve 1.1K views16:10
