میانکاله در خطر! شبه جزیره یا تالاب میانکاله از نقاط کم | کمپین مبارزه با بی‌شعوری
میانکاله در خطر!
شبه جزیره یا تالاب میانکاله از نقاط کم نظیر و از جاذبه‌های بهشهر و در مجموع کشورمان است که با مناظری بکر و زیبا و پوشش گیاهی بی‌نظیر، توجه طبیعت‌گردان را جلب می‌کند. اما برای گردشگران و علاقه‌مندان محیط‌زیست و حیات‌وحش، برجسته‌ترین خصوصیت آن، جذابیت پدیده پرنده‌نگری در این منطقه است. هم چنین این منطقه به عنوان یکی از قطب‌های اکوتوریسم ایران شناخته می‌شود. تماشای طلوع و غروب تالاب میانکاله آمیخته با نغمه پرندگان، شکوه خیره کننده طبیعت را به رخ می‌کشد. این تالاب که با نام «میان قلعه» نیز شناخته می‌شود، آخرین بازمانده از منطقه نیمه مشجر دریای خزر است. در فصل پاییز هزاران گونه از انواع پرندگان از مناطق مختلف جهان مانند شمال روسیه و سیبری، صدها کیلومتر راه طی می‌کنند و در میانکاله پناه می‌گیرند که این موضوع مناظری فوق العاده را ایجاد می‌کند که در نوع خود در ایران و جهان نادر است. به‌طور کلی در پایان مسیر رفت مهاجرت پرندگان بیش از ۶۰ درصد از پرندگان منطقه خاور‌میانه، زمستان را در تالاب میانکاله می‌گذرانند. میانکاله از برنامه‌های پیشگام حفاظتی سازمان یونسکو است و عنوان ذخیره‌گاه بین المللی زیست کره یونسکو را به‌همراه ۱۲ منطقه دیگر در ایران دارد. ذخیره‌گاه‌های بین‌المللی یونسکو، مناطق حفاظت شده طبیعی زیستی بین‌المللی هستند. این تالاب محل پرورش و زادآوری گونه‌های مختلف ماهی نیز هست. اکنون این تالاب ارزشمند در استان مازندران، که در ۱۲ کیلومتری بهشهر قرار گرفته و به "بهشت پرندگان" نیز معروف است دوباره گرفتار پروژه احداث کارخانه پتروشیمی شده است و فعالان محیط زیست در تلاش برای نجات این پناهگاه حیات وحش هستند. اهمیت حفظ این شبه جزیره به سلامتی کل دریای خزر برمی‌گردد؛ شبه جزیره‌ای که به دلیل وضعیت نسبتا دست نخورده‌اش نسبت به سواحل دیگر دریای خزر، علاوه بر پرندگان مهاجری چون فلامینگو، پلیکان، عقاب دریایی دم سفید و چارخو و انواع مرغابی و قو و ... محل تخم گذاری و زیستگاه اصلی بسیاری از ماهیان دریای خزر چون کپور و کفال و ماهیان خاویاری و سفید و سوف می‌باشند که امرار معاش مردم منطقه را نیز فراهم می‌کنند. حتی پستانداران در معرض خطر انقراضی چون فک خزری نیز در این منطقه زندگی می‌کنند. طرح پروژه پتروشیمی میانکاله به قبل از انقلاب ۵۷ باز می‌گردد. این طرح به دلیل مشکلات زیست محیطی کاملا متوقف شد اما سپس درسال ۱۳۹۹ در دوره ریاست جمهوری روحانی به پیشنهاد وزارت نفت با هدف ایجاد زیرساخت‌های لازم برای رفع نیاز صنایع پایین دستی پتروشیمی و اشتغال زایی مجددا به تصویب رسید. ساخت مجتمع پتروشیمی اواخر اسفند ۱۴۰۰ آغاز شد که به دنبال اعتراضات گسترده فعالان محیط زیست در دولت رئیسی کلنگ زنی این منطقه متوقف گردید. همزمان با گسترش دامنه اعتراضات به پروژه میانکاله، اختلافات میان مسئولان رده بالا نیز افزایش یافت و علی رغم صدور حکم قضایی برای توقف پروژه تا مشخص شدن نتیجه نهایی، بخشی از فعالیت‌های احداث آن به طور شبانه ادامه پیدا کرد و حالا در تیرماه ۱۴۰۲ پیمانکار اجرای طرح پتروشیمی میانکاله با فنس کشی عرصه ۹۰ هکتاری واگذار شده در مراتع حسین آباد بهشهر، تهدید بزرگی برای محیط زیست منطقه ایجاد نموده و زنگ خطر را بار دیگر برای فعالان محیط زیست به صدا درآورده است. هم چنین متاسفانه این احتمال می‌رود در اولین غفلت فعالان محیط زیست عملیات خود را آغاز نمایند و آن گاه است که بازگشت بسیار دشوار می‌شود. ایجاد پتروشیمی میانکاله نه تنها هم راستا با منافع ملی نیست بلکه مساوی با تخریب یکی از مناطق حفاظت شده ایران که ذخیره گاه طبیعی زیست کره تحت حفاظت محیط زیست نیز می‌باشد، خواهد بود.
