میشه لطفا انقدر تاریکی رو به #بدی ربط ندیم؟! چشماتو ببند/ | سیاه و رنگی
میشه لطفا انقدر تاریکی رو به #بدی ربط ندیم؟!
چشماتو ببند/حالت #خواب/ مدیتیشن = تاریکی آسمون #شب/جهان هستی در همه حال = تاریکی یک بذر رو توی خاک بکار تا جوونه بزنه = توی تاریکی کاشته میشه زندگی تازه ای که یک #مادر با خودش حمل میکنه = #بچه ای که توی تاریکی شکل می گیره
تاریکی #زمینه ای برای #آفرینش و زندگیه از چی می ترسی؟ و کی بهت یاد داده ازش بترسی؟ چه نوری وجود داره مگر اینکه با تاریکی ای که از قبل وجود داشته #تضاد ایجاد کند و نسبت به اون وجود پیدا کنه؟
پی‌نوشت - #اشو :
قرنهاست كه #خدا را نور می پنداريم.
اين به سبب #ترس ما از #تاريكی است. نه اينكه خدا فقط نور باشد. خدا به همان اندازه نور است كه تاريكی است. خدا بايد هم تاريكی باشد و هم نور، و گرنه تاريكی نمي تواند وجود داشته باشد. خدا بايد هم پست ترين باشد هم برترين، هم #ماده هم #ذهن. خدا بايد #كل باشد، و كل، دربردارنده قطبهای #مخالف هم است. خدا نمی تواند فقط نور باشد. به دليل ترس ما از تاريكی است كه خدا را هرگز تاريک نپنداشته ايم. و روی آوردن به خدا از روی ترس درست نيست. بايد بدون ترس، با عشقی ژرف به خدا روی آوری. اگر تو با ترس بنگری، ترس ات را فرا خواهی فكند. چيزهايی را خواهي ديد كه وجود ندارند و چيزهایی كه وجود دارند را نخواهی ديد. اگر نترسی، با وضوح كامل مي بينی. ترس چون دودی است كه جلوی چشمانت را مي گيرد. همچون ابر است. و خدا را تنها با وضوح می توان ديد. وضوح مطلق و بی قيد و شرط، #وضوح و نه هيچ چيز ديگر. آنگاه خدا هر دو خواهد بود- همان اندازه نور خواهد بود كه تاريكی. آنگاه خدا هم #تابستان خواهد بود و هم #زمستان. هم #زندگی و هم #مرگ. آنگاه #دوگانگی از ميان می رود و در نگاهت همه چيز يكی مي شود. دوگانگی ما را به #اسارت گرفته است و تنها راه نجات ما #وحدت است.
جستجوی خدا، پروازی از يكتايی به يكتايی است. شروع كن تاريكی را الهی بينی. شروع كن هر چيزي را الهی بينی، زيرا همه چيز #الهی است، چه ما از آن #آگاه باشيم چه نباشيم، چه آنرا تشخيص بدهيم چه تشخيص ندهيم. ربطی به #شناخت ما ندارد- #هستی الهی است. اگر ما از آن آگاه باشيم، #شادمان می شويم و اگر #ناآگاه، در #رنج و #درد می افتيم.
