بیست و ششم دی ماه، سالروز خروج شاه از ایران است۔ از چند سال پی | بنیاد وَرَهرام
بیست و ششم دی ماه، سالروز خروج شاه از ایران است۔ از چند سال پیش از شورش ۵۷، شرق و غرب شاه را مستقیما مورد هدف قرار داده و از همه رسانه های خود برای کوبیدن او کمک گرفتند۔ همچنین به طور موازی به پشتیبانی سیاسی، مالی و نظامی از مخالفین پرداختند۔ شاه تا سال ۵۶ در برابر فشارها یک تنه ایستاد و کشور را پیش برد اما پس از روی کار آمدن کارتر و با سیاستهای منطقه ای او که باعث کشته شدن سران کشورهای همسایه ایران یکی پس از دیگری شد، شاه به ناچار چهره هایی مانند جمشید آموزگار را وارد صحنه سیاست نمود۔ او به خوبی از سیاست جهانی آگاه بود و به حق یکی از بزرگترین سیاستمداران جهان معاصر بوده و هست و تصمیم به خروجش از ایران نیز فدا کردن خود برای جلوگیری از ویرانی کشور بود۔ در شرایطی که سوریه و الجزایر و لیبی و مصر پذیرای چریکهای مجاهدین خلق و فدایی خلق و ۔۔۔ بوده، و بلوک شرق و غرب جولانگاه نهضت آزادی و جبهه ملی بوده و از رادیو پکن تا بی بی سی و نیویورک تایمز در حال شایعه پردازی بودند، میلیون میلیون دلارهای نفتی قذافی به جیب هیات موتلفه اسلامی ریخته میشد و اسلحه های شوروی با تریلی در خیابان ایران پایتخت تخلیه میشد، و مقدم رییس ساواک همه را به دستور فردوست آزاد گذاشته بود و سیل تروریستهای فلسطینی و لبنانی از مرزهای غربی وارد ایران می شد، شاه تصمیم گرفت تا با سپردن کشور به بختیار به عنوان مخالف خود، ایران را نجات دهد۔ اگر قره باغی و فردوست و مقدمی در کار نبودند امروز سرنوشت ما طور دیگری رقم می خورد۔ بیست و شش دی ماه روز سوگواری برای ایران است۔ سوگواری برای همه آنان که در چهار دهه گذشته کشته شدند۔ سوگواری برای انسانیت۔ اما اینکه پس از بیش از چهل سال امروز فریادهای جاوید شاه را در خیابانهای ایران می شنویم، نشان از گذر از نسل فسیل ۵۷ دارد۔ نشان از آگاهی نسل جوان۔ @BonyadVarahram #جاوید_شاه
