تنهایی گاهی یک جزیره دوست داشتنی است که بعضیها دوست دارند به آنجا بروند و گاهی هم یک زندان نمور و تاریک است که خیلیها میخواهند از آن بگریزند. تنهایی گاهی پاداش اندیشهورزی و شناخت خود است و گاهی تاوان اشتباهات است و شکنجهای ناخواسته و عذابآور. تنهایی هزار و یک چهره و قیافه دارد، هم قیافهای مهربان و دوست داشتنی و صمیمی و هم چهرهای ترسناک و خشن و نامهربان. آدمها میتوانند در جمع باشند و احساس تنهایی کنند یا تنها باشند و احساس کنند که به تنهایی یک جماعتند. تنهایی هیولا_فرشتهای است که باید او را شناخت. باید او را فهمید، باید او را یادگرفت. تنهایی قواعدی دارد و آدابی، راه و رسمی دارد، قانونهایی دارد نانوشته. گاهی باید از تنهایی به در آمد، گاهی باید به آن پناه برد. #عرفان_نظرآهاری @book_tips 1.2K viewsAzar, 11:56