پاسدار انسان مرتضی کاردر انگار نمونه‌ای بود از موعودی که در | مرکز فرهنگی شهرکتاب
پاسدار انسان
مرتضی کاردر
انگار نمونه‌ای بود از موعودی که در کتاب‌ها آمده که مهربانی می‌آورد و دوستی جاری می‌کند و بی‌خانمان‌ها و فقیران و یتیمان را پناه است و دوست دارد که آدم‌ها عزت داشته باشند و کرامت داشته باشند و دستشان را پیش کسی دراز نکنند. انگار نمونه‌ای بود از موعودی که انتظارش را می‌کشند که آدم‌ها و فرقه‌ها و ملت‌ها را دور هم جمع کند تا اشتراک‌ها را به جای افتراق‌ها ببینند و یاد بگیرند دشمنی را کنار بگذارند و بنشینند و با هم گفت‌و‌گو کنند. انگار صرفِ بودن او کفایت می‌کرد که آدم‌ها از جنگ دست بکشند و صلح و دوستی میانشان حکومت کند. انگار آمده بود که با جان انسان‌ها سخن بگوید، فارغ از دین و مذهب و فرقه و حزب و دسته و گروه که دین از نظر او پاسدار انسان بود و قرار بود با ارزش‌هایی سر و کار داشته باشد که برای همه انسان‌های دنیا عمومیت دارد. و... انگار آمده بود که بذر مهربانی را در جان آدم‌ها بکارد و آدم‌ها دوستش داشته باشند و بعد ناگهان به سفری دور و دراز برود که انگار قرار نیست بازگشت داشته باشد.
