در اینجا ما با انسان های بزرگسالی روبرو هستیم که از پذیرش بار | 📝با کتابا 📚📖✒
در اینجا ما با انسان های بزرگسالی روبرو هستیم که از پذیرش بار هستی شانه خالی می کنند.
کوندرا به کامل ترین و ظریف ترین حالت ممکن، حال و روز ملتی را بیان می کند، که انگار نیازی به آزادی ندارند. آنها کودکانی هستند که می خواهند به دور از هر بار و فشاری، روزگار بگذرانند. ملتی که هر یک به نحوی از پذیرش مسئولیت ها و واقعیات زندگی خود سر باز می زنند و چون کودکانی ضعیف و ناتوان زندگی می کنند، آیا استتحقاق آزادی را دارند؟
برای ساخت یک ملت از واژه هایی چون خودآگاهی، اعتماد به نفس، دانش، شجاعت و تهور سخن می گویند اما اولین قدم در رسیدن به آنها، پذیرش مسئولیت است. تنها انسانی به دنبال آگاهی و دانستن خواهد رفت که بر نقش و اثر خویش بر سرنوشتش آگاه باشد و مسئولیت خود را به عنوان یک انسان در مسیر زندگی اش پذیرفته باشد و به عبارت دیگر، بار هستی خود را، بر شانه های خود، حمل کند. قدرت و آزادی در گرو برداشتن و تحمل این بار است و فرار از این بار جز به اسارت، حقارت و ذلت نمی انجامد.
