استفاده طولانی از ماسک و عدم آشنایی با اصول استفاده و تعویض آن | 📚 کتابخوانی 📚
استفاده طولانی از ماسک و عدم آشنایی با اصول استفاده و تعویض آن نیز مانند بهداشت افراطی و شستشوی محیط موجب بروز بیماری و اختلالاتی می‌شود که بسیار شبیه علائم منتسب به ویروس کروناست و به همین خاطر و پیرو تأکید سازمان‌های کلان بهداشت بر استفاده از آن لازم است به این موضوع بپردازیم که آیا ممکن است اجبار به استفاده از ماسک نیز خود یکی از برنامه های طراحان فریب برای تولید بیماری و اپیدمی مصنوعی باشد؟
تحلیل‌های علمی در این زمینه گاهی به خطا رفته و گاهی با اطلاعات شبه علمی عجین شده است، لذا می‌بایست به این مسئله از زاویه صحیحی بنگریم.
پس از چند دقیقه استفاده از ماسک و در صورت به درازا کشیده شدن استفاده از ماسک با جذب قطرات تنفسی که هر یک در خود حامل هزاران و شاید میلیون‌ها ذرات میکروبی است، به تدریج سطح درونی ماسک، محل تجمع بسیاری از میکروارگانیسم‌ها از جمله قارچ‌ها و باکتری‌ها می‌شود. در هر بازدم انسانی جمعیتی انبوه از باکتری‌ها و قارچ‌های همزیست (میکروبیوتا) مقیم مجاری تنفسی انسان، از دهان و بینی او خارج می‌شود که این بار میکروبی در هنگام صحبت کردن و آواز خواندن افزایش یافته و در هنگام عطسه و سرفه به حداکثر میزان خود می‌رسد. یعنی یک فرد در طول یک ساعت با هر بازدم خود جمعیتی میکروبی از میکروب‌های ساکن دستگاه تنفسی خود را وارد محیط می‌کند و این خروج باکتری‌ها، یکی از راه‌های کنترل جمعیت باکتری‌های همزیست انسانی می‌باشد. به طور میانگین باکتری‌ها در هر ۱۲-۸ ساعت با تقسیم دوتایی تکثیر شده و از هر باکتری دو باکتری به وجود می‌آید و اگر قرار بود با هر بازدم حجم بزرگی از این باکتری‌ها از دستگاه تنفسی انسان خارج نشود اکنون سیستم تنفسی انسان مملو از باکتری‌ها و قارچ‌های همزیست بود.
برای بررسی این موضوع محققین در سال ۱۹۹۸ از جمعیت داوطلبان انسانی خواستند تا یک بار با پوشیدن ماسک و یک بار بدون پوشیدن ماسک اقدام به صحبت کردن به مدت ۱۵ دقیقه کرده و در فواصل معینی از دهان آن‌ها محیط‌های کشت باکتریایی به منظور بررسی تعداد باکتری‌های پخش شده در محیط قرار دادند، نتیجه این بررسی نشان داد پس از استفاده از ماسک کلنی‌های تشکیل شده در محیط کشت باکتری‌ها کاهش یافته و این به معنای این است که جمعیت عظیمی از باکتری‌ها توسط سطح داخلی ماسک به دام افتاده و در فضای داخل ماسک محبوس می‌شود. اما به دام افتادن باکتری‌ها و تجمع آن‌ها در فضای داخلی ماسک چه خطری برای افراد می‌تواند داشته باشد؟ برای پاسخ به این موضوع می‌بایست نخست بررسی کرد در میان باکتری‌های به دام افتاده و تجمع یافته در ماسک چه باکتری‌هایی وجود دارند؛ بدین منظور گروه دیگری از محققین در بیمارستانی در بانکوک ماسک‌های جراحی مورد استفاده پرسنل بیمارستانی را مورد بررسی قرار دادند و نتیجه این مطالعه به این قرار است:
- در سطح داخلی ماسک‌ها ، جمعیت باکتریایی و قارچی بسیار زیاد بوده و عمده‌ترین باکتری‌های تجمع یافته در سطح داخلی ماسک‌ها ۴۱ درصد استافیلوکوک (یکی از عمده عوامل ایجاد پنومونی باکتریال) و ۳۴ درصد سودوموناس (عامل اصلی ایجاد کننده عفونت‌های بیمارستانی که در افراد دارای بیماری‌های زمینه‌ای از جمله نقص ایمنی، بیماری‌های ریوی ایجاد پنومونی می‌نماید) بوده و همچنین از جمعیت قارچ‌های تجمع یافته در ماسک‌ها ۳۸ درصد آسپرژیلوس و ۳۱ درصد پنی سلیوم بوده است که این قارچ‌ها نیز بنوبهٔ خود توانایی ایجاد برخی از اختلالات از جمله واکنش‌های ازدیاد حساسیت و حتی در موارد نادری می‌تواند ایجاد پنومونی و اختلالات تنفسی بنماید. نتیجه اینکه ماسک‌ها اندک زمانی پس از استفاده مملو از همان میکروب‌هایی خواهند بود که خود به صورت بالقوه توانایی ایجاد بیماری‌های تنفسی داشته و اتفاقاً این بیماری‌ها از نظر علائم و تابلوهای بالینی بسیار شبیه بیماری کرونا می‌باشد و در حالی که گمان می‌کنیم ماسک به مانند دیواری مستحکم مانع ورود ویروس شده است، در این سوی دیوار ماسک انبوهی از میکروب‌های بیماری‌زا تجمع یافته، خود در مقام بیماری‌زایی و کشندگی، گاهی از ویروس کرونا نیز خطرناک‌تر هستند.
معرفی کتاب
دانلود کتاب کرونا فریب قرن
کتاب : #کرونا_فریب_قرن | نویسنده : #حامد_رئیسی | صفحهٔ 417 و 418 و 419 | انتشارات آزاد مهر
