عشقبازى كار بازى نيست اى دل سر بباز زان كه گوى عشق نتوان زد به | کتابخانه خراسان
عشقبازى كار بازى نيست اى دل سر بباز زان كه گوى عشق نتوان زد به چوگان هوس
وقتى نسبتى اندك با معرفت، صداقت و حقيقت هستى خود و پروردگار خود داشته باشيم همه دنيا منظره گيتى را نور او ميبينيم، عشق را آخرين سلاح و صلاح الطاف خداوند براى بشر مى پنداريم. پندار كه عشق را خداوند به قلب جا داد تا بدانيم هيچ چيز در بساط نداشته باشيد اما اين گوهرى نهايت قوى و كارساز داريد، هر موقع خسته و دلسرد بوديد تنها و يا آخرين پناهگاه شما لانه معشوق و نشستن به حرف هاى معشوق است.
مدت ها گذشت و حتا يادم نيست چى زمانى بوده... اما اندك تَرَك در ميان محبت نمى بينم چون در عشق بازى نكرديم بلكه سر باختيم و بار بيشتر به دُوش آهو من بود. صبر، استقامت و حوصله من را بيشتر دارد، ما مردان به صورت عموم در ٢٤ساعت به ٢٤ حالت روحى ميباشيم اين را شما مردان بيشتر ميدانيد گاهى يك دنيا دلتنگ و هزار حرف و حساب... مارا درگير ميكند كه بيچاره و افسرده خاطر مان ميسازد همه تجربه داريم، من شايد خوشبخت باشم يا بقول آهو جانم خوش طالع كه كنار زنى فرشته صفت و مهربان دارم بلد هست چطور و از كجا من را دوباره رو به راه و تغيير ذهن خوش بدهد كه قلباً سپاسگزارش هستم.
چوگان عشق را دقيق و مناسب ديده بزنيد تا مخاطب كه معشوق شماست برايتان سر بدهد، جان بدهد و بهترين هديه كه قلب يك زن است براى قدم هاى شما فرش كند كه شما حتا ميتوانيد تجربه كنيد با شريك زندگى يا همسر تان! شك نكنيد باران را اگر مرد فرض كنيم و گياه را زن هر دو وابسته هم هستند، مثل باران ببار تا برايت شگوفه و ميوه و سبز شود دنيايت را گُل و گُلپوش بسازد، ترا به بلند هاى ببرد كه تصور و باورش سخت خواهد بود و ميتواند! اگر روزى سوال شود قوى ترين موجود كيست؟ جواب خواهم داد زن! چون تنها زن است هر جا باشد مؤثريت خود را نمايش ميدهد. خانه پدر، خانه شوهر و خانه فرزندان خود را.
شكرگذار آن خداى را كه حضرت آدم را به بى بى حوا بخشيد و بى بى حوا را به حضرت آدم، اين شروع عشق هستى بود و ما داعيه عشق پاك آنها را بلند نمايم و راه آنها را روشن نگه بداريم، عاليست.
بار ها از تاريك ترين و پنهان ترين نقطه قلب ام به خدا نجوا كردم كه من چى كارى نيك انجام دادم تا از روى لطف درگاه خود برايم آهو مهربان، دلسوز و غمخوار را نصيبم ساختى! او را (آهو) دوست ميدارم، او را پاس ميدارم، او را ميخواهم بمانند دارو نجات بخش از دَم مرگ. هيچ ميدانى برايم عزيز و محترم و صاحب عزت هستى؟! ميدانى حرمت و غرور تو برايم بيشتر از خودم اهميت دارد؟! ترا دوست دارم به اندازه قلبى كه برایت ميتپد و ترا جا ميدهد! آهو جانم اى زن با غرور زندگيم. خودت ميدانى كه در محبت نمى گنجى تو فراتر از عشق برايم هستى، مبدأ عشق تويى و انتها عشق من تويى! آهو جانم، دلبر شيرينم، بازوان پر قوت من، دوستت دارم و تكرار ميكنم دوستت دارم!
