آن هنگام که می‌خندی، دنیا با تو می‌خندد آن هنگام که اشک می‌ریز | BOOK ™
آن هنگام که می‌خندی، دنیا با تو می‌خندد آن هنگام که اشک می‌ریزی امّا، تنها هستی شادی را باید در دنیای پیرِ غمگین جستجو کنی غم‌ها امّا، تو را خواهند یافت
آواز که می‌خوانی، کوه‌ها همراهی‌ات می‌کنند آه که می‌کشی امّا، در فضا گم می‌شود پژواک آوای شاد فراگیر می‌شود غم‌ناک که شد امّا، دیگر به گوش نخواهد رسید
شاد که هستی، همه در جستجوی تواند به هنگام غم امّا، روی می‌گردانند و میروند آنها شادی تمام و کمال تو را می‌خواهند به غم‌ات امّا، نیازی ندارند
شاد که هستی، دوستان‌ات بسیارند به هنگام غم امّا، همه را از دست میدهی کسی نیست که شراب ناب تو را نپذیرد زهر تلخ زندگی را امّا، باید به تنهایی بنوشی
