الان که در حال تایپ این مطلب هستم، با غرور و افتخار اعلام میکن | Bourse Cafe | کافه بورس
الان که در حال تایپ این مطلب هستم، با غرور و افتخار اعلام میکنم که کارزار ما به مرز ۲۰ هزار امضا نزدیک شده است. این کارزار بیشتر از اینکه به نتیجه فکر کنه، می‌تونه اتحاد ما رو باهم نشون بده. طبیعی هست که من با بعضی از بندهاش مخالف باشم یا معتقد باشم باید بندهایی اضافه بشه اما مهمه که خواسته ها کامل اجرا بشه، نه اینکه قانون روی قانون بزارن و بقولی پویاش کنن. یه چیزی مثل قوانین گره معاملاتی و توقف ۲۰ و ۵۰ درصد که تقریبا هیچ‌وقت در منفی ها اتفاق نیفتاد و همیشه مبهم بود. بله، اون قانون روی قانون دیگه می‌شه شترگاو پلنگی که ما خواستارش نیستیم!
دو مثال می‌زنم که انتظار ندارم پذیرفته بشه. بسیاری از مشکلات و ایراداتی که ما به ناظر می‌گیریم با نبود دامنه نوسان حل می‌شه و تیم ناظرین بجای صرف وقت زیاد و نگرانی از بابت خرده کارهای من می‌تونن مفیدتر باشن و دامنه کارشون رو همانند نهاد SEC در آمریکا گسترش و هر حرکت پامپ اند دامپی رو رصد و باطل کنن و جریمه های سنگینی چون زندان براش ببرن. نظارت بر عملکرد حقوقی یا مدیری که بقصد اذیت مردم رنج منفی بزنه از جمله همین شرح وظایف خواهد بود.
بریم سراغ مثال؛ من سهمی دارم که می‌دونم ارزنده است ولی در روزی بد توسط ناظر باز شده و در ۳۰ منفی مچ می‌شه. خب، ایرادی نداره.. دامنه بازه و براحتی و در روزهای کاری بعد شرایط بهتر می‌شه و بازار سهم رو برمی‌گردونه سرجای اولش! یا مثلاً منی که سهامدار عمده شرکت کوچکی هستم نباید ناراحت باشم، زیرا در اولین فرصت می‌تونم سهمم رو در نقطه اول ببینم، مگر اینکه شیاد باشم و ترجیح بدم با صف و جو دادن، خرد خرد و در روند، سهم بی‌ارزشم رو در پاچه مردم کنم که اون بحثش جداست!
مطرح می‌شه شاید سهم ارزنده رو بیارن ۵۰ درصد پایین. ببینید اینجا محل سود و کسب ثروته، نه لجبازی. که البته اگه لجبازی هم اتفاق بیفته ناظر کارآمد نهاد شبیه SEC باید بهش رسیدگی کنه. فرض کنید سهمی که ۴۰ تومن سود داره و الان داره ۱۶۰ معامله می‌شه رو بیارن ۱۰۰ بفروشن. چه اتفاقی می‌فته؟ آیا ما این فرصت طلایی رو از دست می‌دیم؟ اینم در نظر بگیرید اونی که ۵۰ منفی می‌فروشه داره کار بسیار خطرناکی می‌کنه که ازش بعیده، چون بعدش باید پاسخگوی مقام ناظر، هیات مدیره شرکت و مجمع باشه و ممکنه همون روز ظهر بیان دفترش و کت بسته ببرنش!
مهمترین نکته اینه که قرار نیست ما بدلیل مشکلاتی کوچک، فساد و کثیفی بزرگ بازار در این سالها، یعنی دامنه نوسان و سایر موارد ذکر شده در نامه رو نبینیم و برداشتنش رو بازهم به بهانه شرایط بازار سالها به تاخیر بندازیم! ما در یکسال و نیم اخیر ریزش رو خوردیم، این بلایی که می‌تونست در زمانی کوتاه سرمون بیاد و بازار به حالت عادی و تعادل برگرده، بسیار کشدار و زمانبر شد و همین زمان ذهن بسیاری رو خسته و فرسوده کرد و عده بسیاری از این بازار رفتند یا در حال رفتن به سایر بازارها هستند.
در واقع ما با ابزار دامنه نوسان و کشدار کردن این ریزش و اصلاح، "اقبال" رو که مهمترین فاکتور برای هر بازاری است رو از بین بردیم و کاری کردیم پول‌ها از بورس به بازارهای دیگه برن!
اتفاق جالب دیگه‌ای که به محض اجرای این بندها در بازار می‌فته اینه که کلیک الکی و حجم معاملات کم می‌شه، بخش تحلیل و منطق بازار قدرت می‌گیره و البته این در ظاهر امر و در ابتدا شاید کمی به ضرر کارگزاران باشه ولی با حرفه‌ای شدن افراد روال به حالت طبیعی و قبل برمی‌گرده.
بازار ۳ هفته گروگان نمادی به اسم خودرو است. فقط به این خاطر که دامنه داریم، می‌تونن هر روز رنج منفی بزنن و کل بازار رو منفی کنن. بازار ضعیفی که تا میخاد ی جونی بگیره با خودرو دستکاری می‌شه. خودرویی که می‌شد یکروزه و بدون دامنه متعادلش کرد. همه ما به درستی با قیمت گذاری دستوری دولت در بحث خودرو مخالفت می‌‌کنیم و معتقدیم قیمت رو باید عرضه و تقاضا تعیین کنه. تا حالا فکر کردید دامنه نوسان و حجم مبنا هم خودش ی‌جور قیمت گذاری دستوریه؟ یعنی به بازار می‌گن حق نداری بر اساس خرد جمعی بازار و عرضه-تقاضا و هر قیمتی که بازار رو به تعادل می‌رسونه تعیین کنی. باید در این محدوده که من می‌گم باشه و اتفاق بیفته!
بیایید و متحد باشیم تا منبعد کسی که میخاد سهم بی‌ارزشش رو ۲۰ برابر کنه و به مردم بندازه و در بره نتونه اینکار رو بکنه و اگه فکر می‌کنه سهم ۱۰۰ تومنی ۲۰۰۰ تومن می‌ارزه، خودش هزینه‌اش رو پرداخت کنه و تا ۲۰۰۰ تومنش رو بخره. بیاید امروز کمی متحدتر باشیم. داشتم به جنبش "سافرجت" فکر می‌کردم، جنبش زنان لندنی در حدود سالهای ۱۹۱۰ برای کسب حق رای. سافرجت‌ها و کارها و نظراتشون مورد تایید همه نبود، گاهی بسیار تندرو بودن اما یه ویژگی مثبت داشتن که لازمه ما یاد بگیریم؛
اونا خستگی ناپذیر و متحد بودن و تا سرحد مرگ پیگیر خواسته‌ها!
