در حسرت بنگلادش شدن! حبیب رمضانخانی بیش از چهار دهه هست که | 💡بالبیران، اولین در ایران
در حسرت بنگلادش شدن! حبیب رمضانخانی
بیش از چهار دهه هست که از قول مسئولین در حال رسیدن به قله هستیم! امروز که در آغازین ماه های قرن ۱۵ خورشیدی هستیم، آنچه از احوالات جامعه و مردم به دست می آید، تنها قله ای که به آن دست یافته ایم، قله فقر و فلاکت است!
بانک جهانی با اشاره به رشد خیره کننده بنگلادش ظرف 4 دهه گذشته، بنگلادش را نمونه و الگویی در سطح جهان برای کاهش فقر میداند. کشوری که در فقر غوطه‌ور بود، در سال 2021 جمعیت زیر خط فقرش به 11.9 درصد رسید.
زمانی به کمتر از ژاپن، آن هم مدل اسلامیش، قانع نبودیم! بعدها حرف از سنگاپور و کره جنوبی به میان آمد. در ادامه فاصله که زیاد شد، مالزی، ترکیه و امارات را الگوی پیشرفت و تغییر دیده و پسندیدیم. حالا که فاصله ما با این کشورها بسیار فزونی و در کوتاه مدت دست نیافتنی شده، بنگلادش و پیشرفت آن را به حسرت نشسته و نظاره گر هستیم!
به راستی کشورهایی مثل ایران و ونزوئلا را چه شد که زمانی در منطقه خود الگوی رشد و پیشرفت اقتصادی بودند، ولی حالا در تورم، فقر، مهاجرت مردم خود و ... درگیر شده اند!
هر چه هست، پاسخ یک جمله اساسی هست: حاکمیت هر دو کشور تصمیم گرفتند برخلاف جریان جهانی شنا کرده و ایدئولوژی و آرمان های مدنظر خود را بر اراده و خواست مردم خود مسلط کنند!
