گروهی كه از ساختار سياسي كشور دفاع می‌كنند. جلال پورالعجل م | Business School
گروهی كه از ساختار سياسي كشور دفاع می‌كنند.
جلال پورالعجل
مهم نیست ساختار سیاسی کشور را چه بنامیم، مهم این است که این ساختار هر چه هست جز هدر دادن سرمایه و ذخایر مادی و معنوی کشور و فقر و ناامیدی مردم دستاورد روشن و قابل دفاعی نداشته است. از نمایندگان مجلس گرفته تا سیاسیون، نخبگان، هنرمندان، دانشگاهیان، مردم عادی و حتی جانبازان و آزادگان، هر یک به فراخور جایگاه و موقعیت اجتماعی خود به این مسئله اذعان می‌کنند. برخی آبروداری می‌کنند و با ایما و اشاره اظهار نظر می‌کنند و برخی دیگر بی‌پرده و آشکار. حـال ایـنـکـه چـرا آنـهـایـی کـه بـایـد بـشـنـونـد و چـاره‌انـدیـشـی کـنـنـد، دسـت‌روی‌دسـت گـذاشـتـه‌انـد خـودش حـکـایـتـی اسـت!
اقلیتی که از ساختار سیاسی کنونی کشور دفاع می‌کنند و همچنان بر اداره امور کشور به شیوه کنونی اصرار می‌ورزند و در برابر هرگونه اصلاحات بنیادین مقاومت می‌کنند را می‌توان به سه دسته تقسیم نمود:
مـفـسـدیـن دسته‌اول مفسدین اقتصادی هستند که از شرایط موجود حداکثر بهره را می‌برند. "سـاخـتـارسـیـاسـی‌کـنـونـی"، ایران را تبدیل به "بـهـشـت‌مـفـسـدیـن" کرده است. در کجای دنیا می‌توان با دلالی، قاچاق، احتکار، و رانت‌دولتی یک شبه صاحب ثروت افسانه‌ای شد؟
در کجای دنیا می‌توان میلیونها دلار ارز با نرخ دولتی گرفت و آن را در بازار سیاه ارز تزریق کرد؟ در کجای دنیا می‌توان وام‌های میلیاردی گرفت و باز نگرداند؟ در کجای دنیا می‌توان از دولت وام ارزی بدون‌بهره گرفت و سپس آن را در بانک‌های دولتی سپرده‌گذاری کرد و سودش را از همان دولت گرفت؟ در کجای دنیا می‌توان هم زمان هم مدیر بخش‌دولتی بود و هم در بخش‌خصوصی همسو فعالیت داشت؟ در کجای دنیا می‌توان براحتی از زیر بار مالیات فرار کرد؟ در کجای دنیا می‌توان مؤسسه‌مالی بدون‌مجوز تأسیس کرد و هزاران میلیارد تومان اختلاس کرد و ضرر این مؤسسات و طلب مالباختگان را از خزانه دولت یا همان جیب مردم پرداخت نمودند؟ چه جایی بهتر از ایران؟
تأسف‌بارتر و دردناک‌تر از همه این است که این اقلیت فاسد نه با تشویش و نگرانی، بلکه با طیب خاطر و خیالی آسوده چنین خیانتی را مرتکب می‌شوند! لازم به ذکر است که فساد صرفاً اقتصادی نیست بلکه ابعاد دیگری هم دارد که بُعد دیگر آن فساد سیاسی است. کسانی که با چاپلوسی، توانسته‌اند بدون داشتن تخصص، تجربه، و شایستگی لازم در کوتاه‌ترین زمان بر اریکه قدرت تکیه بزنند باید از چنین ساختار معیوبی دفاع کنند.
مـنـتـفـعـیـن دسته‌دوم افرادی هستند که ذاتاً افراد فاسدی نیستند بلکه بعضاً متشرع و مؤمن نیز هستند و لیکن موجودیت آنها با این شرایط گره خورده است. آنها خارج از ساختار سیاسی کنونی از جایگاه اجتماعی مناسبی برخوردار نیستند. در واقع از قبال همین ساختار است که امرار معاش می‌کنند. پس برای بقای خودشان هم که شده چاره‌ای ندارند جز اینکه از این ساختار دفاع کنند.
مـتـعـصـبـیـن دسته‌سوم افراد مؤمن و سلیم‌النفسی هستند که نه تنها بهره‌ای دنیوی از نظام و انقلاب نبرده‌اند، بلکه بعضاً هزینه هم داده‌اند. این افراد به خاطر تعصب‌دینی و تعلق‌خاطری که به آرمان‌های‌انقلاب دارند نمی‌توانند بپذیرند و باور کنند که عامل نابسامانی کنونی، ناکارآمدی ساختار سیاسی بیمارگونه کنونی است. این دسته نه تنها به مشکلات کشور به خوبی واقفند، بلکه با آن دست و پنجه نرم می‌کنند و از نابسامانی موجود رنج می‌برند. با این وجود، نظام حاکم را فارغ از هرگونه نقصان و اشتباه می‌پندارند و قویاً بر این باورند که مشکلات و نابسامانی کشور یا ناشی از سوء‌مدیریت است و یا ناشی از توطئه‌دشمنان‌داخلی‌وخارجی. به همین خاطر همچنان به شرایط موجود معتقدند و حتی حاضرند شرایط بدتر از این را هم تحمل کنند. تعصب آنها هرگز به آنها اجازه نمی‌دهد که واقعیات جامعه را بپذیرند. تغییر نگرش این دسته بسیار سخت و بلکه غیرممکن به نظر می‌رسد.
در مقابل سه دسته فوق، جامعه ای قرار دارد که قویاً بر این باور است که اداره امور کشور به شیوه کنونی، ایران را به تباهی و ویرانی و فروپاشی اجتماعی کامل سوق خواهد داد. به همین جهت هر یک به نحوی تلاش می‌کنند تا جلوی این سیر قهقرایی را بگیرند و تصمیم‌گیران و صاحب‌قدرت را متقاعد و مجاب نمایند که دست از یک دندگی برداشته و در جهت اصلاح گام بردارند.
متأسفانه برخی از روی دلسوزی اظهار می‌کنند که در شرایط نابسامان کنونی، شاید تغییر ساختارسیاسی کشور به مصلحت نباشد، غافل از اینکه شرایط نابسامان کنونی زائیده همین ساختار بیمارگونه است که هرچه بگذرد بیماری اش وخیم تر میشود.
