جرمش این بود که اسرار هویدا می کرد. ناصر دانشفر مدیر کل بی | Business School
جرمش این بود که اسرار هویدا می کرد.
ناصر دانشفر
مدیر کل بیمه های اجتماعی وزارت کار برکنار شد. اما چرا؟ به گمانم دو علت اصلی داشت، اول آنکه بسیاری از مردم حرفش را درست متوجه نشدند و با برداشت خود موجبات عزلش را فراهم آوردند، اما دلیل دوم همان است که خود پس از اخراجش از پست مدیرکلی توئیت کرده است. آری مسئولان نظام نه تنها صداقت او را دوست نداشتند که از هر آنکه راست بگوید و حقایق را برملا کند، هراس دارند.
ما مردم شوربختانه در برخی از مواقع حاضر نیستیم به اندازهٔ لازم در مورد سخن گوینده تأمل نماییم و بسیار اتفاق می افتد که استنباط خود را مطابق قصد قائل گرفته و به او می تازیم. سید سجاد پادام نگفت که من قرار است قشم را بفروشم، از فروختن کیش و واگذاری خوزستان گفت، اما نه به دست خود، که داشت فریاد می کرد ایهاالناس این حاکمیت با این راهبردهای اقتصادی فاجعه بار برای تأمین مخارج این سازمان چاره ای جز این ندارد و این حرف کاملاً با واقعیت همخوانی دارد.
او برای اثبات حرفش فکت ارائه می کند و مدعی است علیرغم دروغ اختصاص ۱۰۵ درصدی بودجهٔ عمرانی سال گذشته، رقم واقعی یک پنجم آن هم نمی باشد و دولت محرومان برای تأمین منابع این امر از بودجهٔ امور زیربنایی زده است و با افزایش طبیعی بودجهٔ سازمان تأمین اجتماعی دولت در سالهای آتی حتی با فروش نفت هم از پس این مشکل برنمی آید.
یک آدم بیسواد مثل من تنها با یک نگاه به بودجهٔ کشور متوجه می شود که نظام تنها برای گذران امور کشور البته بدون تبعات اجتماعی، تقریباً همهٔ دارایی های خود یعنی قریب ۷۰ درصد آن را هزینهٔ پرداخت حقوق و دستمزد و تنها نزدیک به پانزده درصد منابع را در صورت تحقق، خرج عمران می نماید. البته بدیهی است که منابع مالی در اختیار قوهٔ مجریه، همان است که پس از کسر هزینه های مورد نیاز رهبری برای ادارهٔ میدان و سایر ریخت و پاشهای در اولویت نظام، در اختیار او قرار می گیرد.
بگذریم که نظام برای زدن دولت روحانی، از دههٔ گذشته با صفت رکود مطلق یاد می کند و از رشد اقتصادی پس از انعقاد معاهدهٔ برجام به ویژه رشد ۱۴/۲ درصدی سال ۹۵ تغافل می نماید، اما صرف نظر از چرایی این مسئله باید اذعان کرد که حداقل در چهار سال آخر دولت پیشین و دو سال اخیر موضوع رکود کاملآ منطبق مطابق با واقعیت است. این گویای صحت و درستی مطالب مدیر معزول اما صادق این نظام می باشد، چرا که در این شرایط دولتها چاره ای جز خرج دارایی های مملکت برای پرداخت حقوق و دستمزد ندارند و شاهد دم دستی آن به فنا دادن اموال مردم توسط هیئت هفت نفرهٔ کذایی می باشد.
وضعیت درآمدی مستمری بگیران تأمین اجتماعی به خصوص بازنشستگان نیاز به شرح و تفسیر ندارد که طبق استانداردهای همین نظام همگی زیر خط فلاکتند. سال به سال هم که دریغ از پارسال، این را هم که دولت مجبور است با گران کردن شیر مرغ تا جان آدمیزاد، از جمله دلار و سکه با بدبختی تمام تأمین نماید و بدون تردید این معضل تنها با خرج منابع فوق الذکر به سرانجام نمی رسد و دولت ناچار است که از بودجهٔ عمرانی کشور کاسته و آن هزینهٔ این امر نماید. خب حالا شما بگویید آیا دورانداز این راهبرد و سیاستگذاری نظام، جز آنچه که جناب پادام گفته اند، می باشد؟
در این مملکت برای ماندن در جرگهٔ مدیران تنها باید به بهبه و چهچه اکتفا نمود، آمارهای کذب منتشر کرد و کلامی از واقعیات حاکم بر امور کشور نگفت. جناب پادام دل غمین مدار که در این دیار راستگویی هزینه دارد و باید برای صداقت تاوان داد.
