«دیپلماسی رئیسی» به شیوه‌ی «اقتصاد محسن رضایی» محمدحسین روا | Business School
«دیپلماسی رئیسی» به شیوه‌ی «اقتصاد محسن رضایی»
محمدحسین روانبخش
دانستن اینکه این روزها در روابط بین‌الملل ایران چه خبر است، دیگر چندان سخت نیست. طی سال‌های گذشته انواع و اقسام خبرها و خبرسازی‌ها و مذاکرات و داستان سرایی‌ها تجربه شده و فقط کافی است مشابه وضعیت امروز را به یاد بیاوریم.
فروردین پارسال در روزهایی که چندان خبری از مذاکرات وین نبود، رسانه‌های وابسته به دولت خبر دادند که هفت میلیارد دلار از پول‌های بلوکه شده ایران با سفر یک مقام منطقه‌ای به تهران،آزاد خواهد شد. پس از انتشار این خبر، بعضی خبرگزاری‌ها خبر دادند که سخنگوی وزارت خارجه از چنین سفری اظهار بی اطلاعی کرده است اما ساعتی بعد گویا او هم توجیه شد و اعلام شد که سفر صورت خواهد گرفت.
یک هفته بعد وقتی معلوم شد خبر پوچ بوده، کیهان ادعا کرد که «قرار است طلب ۷ میلیارد دلاری ما از کره جنوبی در مقابل آزادی سه تن از جاسوسان کهنه‌کار که به طور مشترک در خدمت سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس و اسرائیل بوده‌اند، به ایران پرداخت شود»! شریعتمداری در ادامه یکبار دیگر یاد تنگه هرمز افتاد و گفت که باید این تنگه را روی کشتی‌های کره‌ای ببندیم. داستان خیلی زود تمام شد. نه خانی آمد و نه خانی رفت. نه هفت میلیاردی آزاد شد، نه تنگه‌ای بسته شد و نه گرهی از کار کسی گشوده شد!
حالا یکبار دیگر بعد از ۱۴ ماه داستان آزادسازی هفت میلیارد دلار و آزادی زندانیان در کنار هم شنیده می‌شود. برجام با همت دلواپسان داخلی و خارجی هوا شده است و فرصت از دست رفته و خیلی همت کنند با من بمیرم- تو بمیری می‌خواهند هفت میلیارد دلار خودمان را بگیرند؛ نه چیز بیشتری! اگر هم ندادند لات‌های کوچه خلوت، انقلابی‌گری‌شان گل می‌کند و دوباره یاد تنگه هرمز می‌افتند و چیزی می‌گویند و باز درش را می‌گذارند!
در واقع ته دیپلماسی‌شان، شبیه اقتصاد محسن رضایی است که می‌گفت آمریکایی‌ها را گروگان می‌گیریم و به ازای آزادی هر کدامشان چند میلیارد دلار می‌گیریم. فقط فرق داستان این است که باید چند سال تلاش کنیم به ازای آزادی آن‌ها، چند میلیارد دلار خودمان را بگیریم!
