2022-06-21 05:59:46
واگویه ای در خصوص فعالیت های مدنی و کنشگری اجتماعی استادان و انجمن های علوم انسانی در ایران؛ "
انجمن علوم سیاسی ایران کدام تاثیرگذاری خود را جشن گرفت؟"علیرضا صادقی، دانشیار برنامه درسی و آموزش چندفرهنگی دانشگاه علامه طباطبایی
اخیرا "جشن دو دهه تاثیر گذاری انجمن علوم سیاسی ایران"، برگزار شد. برای نویسنده و شاید برای برخی دیگر از علاقه مندان به توسعه ایران، این سوال مطرح می شود که استادان و انجمن علوم سیاسی ایران کدام دو دهه تاثیرگذاری را جشن گرفتند؟ در کدام برهه سخت و هزینه بار سپهر سیاسی ایران، استادان و اعضای انجمن علوم سیاسی ایران اقدام به موضع گیری واحد و در عین حال صریح داشته است؟ بنده همیشه از دو گروه استادان انتقاد می کنم. استادان علوم سیاسی و استادان حقوق. به یک دلیل؛ چون محافظه کارترین استادان رشته را دارند در حالی که به جهت ماهیت رشته و میزان اثرگذاری آنها در اصلاح روند نظام های حکومتی، انتظار می رود جسورترین و شجاع ترین استادان را داشته باشند و کنشگری علمی - مدنی آنها بیش از سایر رشته های علوم انسانی باشد.
به زعم نگارنده از میان رشته ها و انجمن های علوم انسانی و اجتماعی موجود در ایران، رشته ها و انجمن های زیر باید بیشترین نقش را در اصلاح و هدایت سیستم حکومت ایران بر عهده داشته باشند. این موارد را به ترتیب اولویت اثرگذاری به شرح زیر می دانم:
الف) حقوق
ب) علوم سیاسی
ج) جامعه شناسی
د) اقتصاد
ه)مدیریت
و) روان شناسی
ی) هنرمندان و ورزشکارانبا نگاهی به موضع گیری ها و کنشگری های انجمن ها و متخصصان رشته های یاد شده درباره مسائل سیاسی-اجتماعی ایران، تقریبا هیچکدام از انجمن ها و گروه های اصلی که قاعدتا باید موضع خود را نسبت به کژروی های جامعه و به ویژه نسبت به برخی از سیاست های نامطلوب دولت ها و حاکمیت نشان می دادند، به وظیفه اجتماعی خود عمل نکردند. هر چند برخی از استادان و دانشجویان حقوق، علوم سیاسی و جامعه شناسی به طور مستقل، فعالیت هایی داشته و هزینه هایی هم پرداخت کرده اند، اما دو رشته مهم و دو گروه از نخبگان و استادان حقوق و علوم سیاسی که انتظار می رفت در صف اول موضع گیری های جامعه باشند، تقریبا از همه گروههای ذکر شده عقب تر بوده اند. در بهترین وضعیت تنها با تشکیل نشست ها و میزگرهایی به جای نقدهای درست، به موقع، دقیق و شفاف، نقدهای خود را بسیار محافظه کارانه و در قالب مباحث ذهنی، چندلایه، مبهم و نه مشخص؟ ارایه کرده اند. نگاهی به انتشار بیانیه ها و موضع گیری های چهار دهه اخیر ایران، این موضوع را به خوبی نشان می دهد که همواره انجمن های حقوق و علوم سیاسی به جهت ماهیت درگیری رشته های خود با مسائل شهروندی جامعه، به جای اینکه در صف اول کنشگری جامعه باشند، از انجمن ها و نهادهای دیگر علمی با فاصله بسیار زیاد عقب تر مانده اند.
با این مقدمه نسبتا طولانی، حال برخی از گروه هایی که پیشاپیش جامعه حرکت کرده و کژروی های حاکمیت را در قالب یک فعالیت مدنی اعم از انتشار بیانیه، اعتراض و موارد مشابه نشان داده اند، تقدیم می کنم:
اول)
دانشکده های فنیجالب است بدانید، دانشکده های فنی در اصلاح امور سیاسی کشور ایران همواره پیشگام بوده اند، برخلاف تصور رشته ای، استادان و دانشجویان رشته های علوم انسانی و اجتماعی در بسیاری از موارد از دانشجویان و استادان دانشکده های فنی در خصوص موضع گیری های اجتماعی عقب تر بوده اند. چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب فعالیت های سیاسی - اجتماعی دانشجویان و استادان گروه های فنی همواره جلوتر از گروه های علوم انسانی بوده است.
دوم)
گروه های ادبی، هنرمندان و شعرا فعالیت ها و موضع گیری های شفاف "کانون نویسندگان" ایران را چه قبل و چه بعد از انقلاب فراموش نمی کنیم. همچنین کنشگری های هنرمندان را در اغلب بحبوبه های سیاسی به یاد دارید.
سوم)
استادان رشته های اقتصادبارها در اخبار و رسانه های مختلف موضع گیری اقتصاددانان را در خصوص مسایل اقتصادی دیده و شنیده ایم. شاید اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم، از رشته های علوم انسانی، کنشگری علمی- مدنی استادان رشته اقتصاد همواره از سائر گروه های علمی بهتر و شفاف تر بوده است.
چهارم)
انجمن های علوم اجتماعی و جامعه شناسیبا توجه به کنشگری های فردی و به ویژه کنشگری های جمعی استادان جامعه شناسی و علوم اجتماعی به احتمال خیلی زیاد این گروه را می توان در رتبه چهارم تاثیرگذاری دسته بندی کرد.
ادامه در صفحه بعد
https://t.me/cacpc
687 viewsAlireza Sadeghi, edited 02:59