سانسور همه جانبه؛ از کلمات تا آگهی ها و اعلانات
به گواه تاریخ، رضاخان از دو چیز وحشت داشت. انتقاد در مجلس و انتقاد در روزنامه ها. با توجه به اقدامات رضاخان در دوره تصدی وزارت جنگ و نخست‌وزیری، پس از دستیابی به سلطنت، دیگر اثـری از مـطبوعات مـخالف باقی نماند.امّا حساسیت وی نسبت به مـندرجات و مـطالب روزنـامه‌ها و بـا تـحکیم بیشتر پایه‌های قدرتش، افزونتر شد.
در این دوره، نظارت بر امور مطبوعاتی به شهربانی واگذار شد. رضاخان برای اعمال کنترل بیشتر بر مطبوعات شروع به کاستن از تعداد آنها در تـهران و شهرستانها نمود. همزمان با کاهش تعداد روزنامه‌ها و مجلات، بر حیطه موضوعات مورد سانسور نیز افزوده شد.
شهربانی خود رأسا کار سـانسور را بـر عهده گرفت و کلیه مدیران جراید مجبور شدند برای درج هرگونه مطلبی،ابتدا اجازه بازرس مطبوعات را کسب نمایند. سانسور که در آغاز منحصر به مقالات و اخبار بود، بتدریج به آگهی‌ها و اعلانات و سـپس بـه کلمات نیز تسری یافت.
@cafetarikhcom
