توصیف برژینسکی از توهمات خود بزرگ بینی محمدرضا پهلوی
بعد از پیروزی کودتای ۲۸ مرداد و تحکیم پایه های سلطنت، دگرگونی عظیمی در وضع ظاهر، حرکات و خلق و خوی شاه به وجود آمد .
مصاحبه‌کنندگان با شاه به طور مکرر یادآور شده‌اند شخصیت خودآگاه، ملایم، محجوب، نرم‌گفتار و مهربانی که در اوایل دهه ۱۹۶٠ آشکارا از تبادل فکر و نظر با مخاطبان خود لذت می‌برد؛ در اواسط دهه ۷۰ به فرمانروایی جزمی، غیرقابل نفوذ، عصبی، نابردبار، متوقع، متمایل به رفتاری آمرانه تبدیل شده بود.
برژینسکی مشاور امنیت ملی کارتر با اشاره به این موضوع می‌نویسد: در تهران با شاه ملاقات نمودم. در عین حال،احساس می‌کردم که دارای بیماری خود بزرگ‌پنداری می‌باشد. من نمی‌دانستم بـر چـه مبنایی تصمیم‌گیری می‌کرد. به نظر می‌رسید که شاه از خودکامگی سنتی خرسند است و به اطـاعت فـوری و کـامل دربار از خود عادت کرده است.
قابل دسترس در:
https://www.cafetarikh.com/news/39888/
@cafetarikhcom
