مصائب زندگی کشاورزی در ایران قدیم
زندگی کشاورزی مصائب بسیاری را با خود دارد. آنان تمام سال را نمی توانند کار کنند و زمانی دارا هستند که زمانه برداشت محصول باشد. زمانه ای که چون همه در همان برهه محصول خود را درو می کنند، قیمت کالای کشاورزی پایین می‌اید.
روستائیان تا اواسط زمستان اذوقه خود را به پایان می‌رساندند و چون دبگر چیزی برای خوردن نداشتند، ناچار می‌شدند وام بگیرند. دکاندار وام را به شکل محصولات کشاورزی در حدی کافی برای رفع احتیاجات اولیه خانواده در اختیار روستائیان می‌گذاشت. این وام‌ها بر اساس ارزش پولی آن سنجیده می شد. برای نمونه اگر یک روستائی ۱۰ من گندم به ارزش هر من ۲۲ ریال را نسیه می گرفت بدهی او ۲۲۰ ریال بود؛ اما به هنگام درو ذخیره فراوان گندم باعث تنزل قیمت آن به هر من ۱۸ ریال می شد. به این ترتیب روستائی باید در عوض ۱۰ منی که گرفته بود، بیش از ۱۲ من گندم به دکاندار پس دهد.
منبع: اریک جیمز هوگلاند، زمین و انقلاب در ایران
گزارش در:
https://www.cafetarikh.com/news/35868/
@cafetarikhcom
