زمستان درهای سلول را زودتر قفل می‌کردند و به این ترتیب برای «ر | Caligula
زمستان درهای سلول را زودتر قفل می‌کردند و به این ترتیب برای «رسیدنِ آرامش» باید چهار ساعت، یعنی تا زمانی که همه به خواب می‌رفتند، منتظر می‌ماندم؛ اما تا آن‌موقع، باید آن‌همه هیاهو و همهمه، قهقههٔ خنده، فحش، صدای غل و زنجیر، دود و دوده، سرهای تراشیده، صورت‌های داغ خورده، لباس‌های مندرس، و همهٔ انگ‌ها و ناسزاها را تحمل می‌کردم.... خب، انسان موجودی پُر طاقت است، به همه چیز عادت می‌کند، و من گمان می‌کنم که این بهترین ویژگیِ اوست!
