ما جزو اولین نفرهایی بودیم که برای گرفتن کارت پرواز وارد صف شدیم. بهمون یک پیشنهاد جالب دادن. چون پرواز اوربوک بود و در صورتی که همه مسافرهامیومدن ۲ تا صندلی کم بود، گفتن اگر دوست دارین ما میتونیم نفری ۶۰۰ یورو بهتون بدیم و شما رو به جای امروز با پرواز ۴ روز بعد بفرستیم. این پول تو حساب شارژ میشد و میتونستیم بعدا برای خرید بلیط ازش استفاده کنیم یا اینکه به صورت کش بعد از ورود به کانادا پس بگیریم. برای ما پیشنهاد خوبی بود ، قبول کردیم و اطلاعاتمون رو یادداشت کرد وبدون بار چک اینمون کرد و کارت پرواز داد و قرار شد تا ساعت ۱۲ ونیم یعنی یک ساعت مونده به پرواز صبر کنیم تا ببینیم ایا مسافرا همه میان یا نه. که دیگه در نهایت ۶ نفر نیومدن و تعداد صندلی ها اوکی شد. اینم بگم که ما از یک آژانسی بلیط گرفتیم که آفر ویژه ای داشت ، پرواز ترکیش رو با همون حدود قیمت مصوب می‌فروخت با این تفاوت که سه تا چمدون به ما می داد برای هر نفر و یکبار تغییر زمان پرواز رایگان ! تو این فاصله چمدون هامون رو از صف بیزنس که خالی بود وزن کردیم. وزن چمدون ها رند میشه و تا قبل ۲۴ اوکی بود ولی یک گرم بالاتر رو قبول نمی کردن و میگفتن باید چنان دقیق تنظیم کرده بودم که حتی وقتی یک تیشرت میذاشتم روچمدون وزن در ثانیه میشد ۲۴ نتیجه اخلاقی اینکه تو خونه چمدون ها رو روی ۲۳.۵ ببندین! یا اگر با ترازو دیجیتال رو ۲۳.۹ تنظیم میکنید آماده کم کردن و نیاوردن یکی دو لباس اش باشید! برای اضافه بار فرودگاه مشهد به شدت سختگیر هستند. حتی یک کیلو اضافه تر رو هم قبول نمیکنن. اما راحت میتونید چمدون اضافه یا ارتقا وزن چمدون از ۲۳ به ۳۰ یا ۳۲ رو بخرید، تگ کری ان رو هم قسمت بار نمیزنن، جلوتر قبل از چک کردن پاس و عبور از گیت کری ان رو وزن و تگ میزنن. وزن بار دستی ما زیاد بود و اونجا ازشون خواستیم وزن یکی از چمدون هامون رو به ۳۲ ارتقا بدن ولی گفتن دیر شده و چون بار رفته امکان تغییر نیست. قانون ترکیش یک کری آن به وزن ۸ کیلو با ابعاد ۲۳ در ۴۰ در ۵۵ هست به همراه یک بار دست به وزن ۴ کیلو و ابعاد ۴۰ در ۳۰ در ۱۵ البته ما بیشتر ازاین همراهمون بود ولی به بعضی ها سر همین هم گیر میدادن و می گفتن بار دستی نداریم ! خلاصه که ما خیلی اذیت شدیم ،اشتباه مارو نکنین واقعا ارزشش رو نداشت. از همون اول یا حذف کنین یا بخرین بار اضافه رو. قسمت اول ( مشهد-استانبول) خوب بود من بیشتر تایم رو خواب بودم. استاپمون حدود ۹ ساعت بود و بنابراین یک وچر غذا داشتیم که از قسمت care point توسالن فرودگاه گرفتیم. بعد رفتیم فود کورت و میتونستین تو یکی دو تا از ان کیوسک ها غذا بگیرین. (خیلی اپشن نداشت ما همرفتیم برگر کینگ) حواستون باشه تو سالن فرودگاه صندلی ها پر و همه جا شلوغه ، با پله برقی برین طبقه پایین زون سی یا دی، و از صندلی های خالی برای خواب استفاده کنین. تقریبا هیچ کس نیست. نکته بسیار مهم لیر یک مقدار همراهتون باشه. برا خرید غذا اصلا ارزش نداره هزینه کنید چون الکی همه چیز گرونه. مثلا ساندویچ ۱۰۰ لیری مک دونالد تو فرودگاه ۴۰۰ لیره. ولی برای دو تا چیز لازمتون میشه. اول ترولی حمل بار که اگر بار دستی داشته باشین واقعا کمکتون میکنه(۱۰لیر هست) و دوم صندلی ماساژ. بچه ها حتما برین. ۲ تا ۲۰ لیر برای ۴۰ دقیقه ماساژ بینظیر بذارین کنار! خستگی تون به طور کامل رفع میشه.(۱۰ دقیقه ۱۰ لیر هست ولی بنظرم بیشتر برین ولقعا خوبه، جای دیگه صندلی ماساژ به این خوبی بااین قیمت پیدا نمیکنین)ما تو پرواز مشهد استانبول تونستیم بدون هزینه اضافه، صندلی اگزیت بگیریم که خیلی خوب بود. صندلی های این ردیف به عقب خم نمیشه ولی جلو پاتون بازه و این بسیار به راحت بودنتون در طول سفر کمک میکنه. پرواز استانبول کانادا رو از قبل ردیف ۱۵ رو رزروکرده بودیم که بنظرم اگر بوئینگ واید هستن حتما همینو انتخاب کنید. به نسبت جلو هست و یک لوپ حرکتی داره‌که برای راه رفتن خوبه. (یعنی وقتی بلند میشین فضای تنفسی برای راه رفتن داره از طرفی نزدیک دستشویی هم نیست که رفت و امد زیاد باشه. )غذاهاخیلی خوب بود اولین وعده بین کوفته و پاستا(بدون گوشت) انتخاب داشتیم که ما کوفته خوردیم. دومین وعده هم قبل نشستن بود که لازانیا سرو کردن. عالی بود هنوز دلم پیش اون نصفه ای هست که نخوردم دسر هم داشت کنار هر غذا. وقتی اون موس شکلاتی خوشمزه رو خوردین یاد من باشین اها راستی از تایم سفر برای معاشرت بیشتر استفاده کنین. من کنارم یک خانم اهل کونگو بود که باهاش سر صحبتو باز کردم و یکم فرانسوی با هم حرف زدیم.تجربه جالبی بود ... تایم سفر طولانیه ، سعی کنین با کتاب خوندن وحرف و فیلم سک جوری خوابتون رو تنظیم کنید که وقتی میرسید ساعت خوابتون مطابق ساعت خواب مقصد شده باشه ، این کمک میکنه زودتر جت لگ تون از بین بره
