شعری از بکتاش آبتین برای محمد رسول‌اف
جلد کردن بال کبوتر
(برای دوست نستوه‌ام محمد رسول‌اف)
می‌توانستی اکنون
محو تماشای باران
خیابان‌های جهان را
به کفش‌هایت بخیه کنی
می‌توانستی اکنون
روی فرش قرمز
غرق در شادمانی عطرها و فلاش‌ها
به دوربین‌های بی‌تفاوت لبخند بزنی
می‌توانستی اکنون
در هواپیما نشسته باشی و
در کشف جهان لذت‌ها
غوطه‌ور باشی
اما نام تو
بر بلیتی کوچک سنگینی می‌کرد
و در پاسپورت تو
عکس هزاران کشته‌ی آزادی زندگی می‌کرد
برادرم محمد! ای راوی صلح و آزادی
تو امیدوار و نستوه
زندان و زندان‌بان را
به شعری عاشقانه تبدیل کردی.
بکتاش آبتین
از مجموعه شعر تنهایی دسته‌جمعی - نشر ناکجا - ۲۰۲۱
