با یاد درد تو به خواب می‌روم و با یاد درد تو خواب می‌بینم و با | •🖤كــپــشــــــن🖤•
با یاد درد تو به خواب می‌روم و با یاد درد تو خواب می‌بینم و با یاد درد تو برمی‌خیزم. لیکن بدنت و صورتت کم کم از نگرم محو می‌شود. آن‌گونه که گویی می‌پوسی. تمامی اندام و تمامی وجودت درهم نرم می‌شود و کوچک می‌شود و می‌رود و سرانجام از آن، چیزی مگر تصویر رنج باقی نمی‌ماند.
عباس نعلبندیان
