نمیدونم چیزی عوض میشه یا نه... ولی کاش نسل جدید درد های نس | 『 کـپـشـن 』
نمیدونم چیزی عوض میشه یا نه... ولی کاش نسل جدید درد های نسل ما رو نداشته باشن... نسلی که صبح تا شب کار کردیم و آخرش هم هشتمون گروئه نهمون بود... نسلی که پسرا با وام کارمزد بالا و قسط و قرعه کشی و رو زدن به هر کس و ناکسی ته تهش یه پراید گرفتن و همیشه حسرت ماشین های مدل بالا به دلشون موند... نسلی که دخترامون از بی پولی پناه آوردن به چه آدمایی و بخاطر نداشتن جهیزیه یا ازدواج نکردن یا تن به ازدواجی دادن که حسی عشقی داخلش نبود... نسلی که اوج تفریحمون گرفتن یه عرق کشمش یک و نیم لیتری و چهارتا چیپس و پفکه و جالب این جاست که وقتی مست میشیم تازه غمامون یادمون میاد و بدتر زار می‌زنیم نسلی که تعداد مجرد های طلاق گرفتمون از مجرای ازدواج نکرده بیشتره چون حالمون خوب نیست و وقتی حالمون خوب نباشه ازدواج و زندگی مشترک برات خسته کننده میشه... نسلی که بیمارای قلبی و افسردمون اکثرا جوون ها هستند تا سالمندها حالمون خوب نیست...ولی دیگه گذشت از ما...این که میگم گذشت از ما فکر نکنی پنجاه سالمه نه من سی سالم هنوز نشده ولی دیگه شادی ذوق خوشبختی به ما قطعا نمیرسه کاش نسل جدید مثل ما نباشن کاش نسل جدید سی سالشون که شد مثل من انقدر از ناامیدی ننویسن از خوشی هاشون از علاقه هاشون از آرزوهاشون بنویسن از ما گذشت خدا رو چه دیدی شاید سهم شادی ما رو برای نسل جدید کنار گذاشتن...
