ویلهلم هیس کاردیولوژیست و آناتومیست سوییسی متولد ۲۹ دسامبر ۱۸۶۳ بود که موفق شد در سال ۱۸۹۳ دسته‌ای از سلول‌های تخصص‌یافته قلب موسوم به "دسته هیس" را که مسؤول هدایت پیام الکتریکی و انقباض هم‌آهنگ سلول‌های عضله قلب است کشف کند. پدر وی نیز به همین نام آناتومیست معروفی بود و دستگاه میکروتوم را اختراع کرد. هیس در سال ۱۸۹۹ برای اولین بار به اصطلاح "بلوک قلبی" اشاره کرد.
گفته می‌شود پیش از وی استنلی کِنت فیزیولوژیست انگلیسی نیز در نشستی در سال ۱۸۹۲ به این سلول‌ها اشاره کرده بود اما هیس به عنوان استاد دانشگاه برلین یکی از اولین افرادی بود که دریافت هر یک از سلول‌های عضله قلب دارای ضربان مجزایی است و دستگاه ضربان‌ساز یا پِیس‌میکر بخشی از قلب است که هماهنگی بین این ضربان‌ها را ایجاد می‌کند. در آریتمی ولف پارکینسون وایت (WPW) یک مسیر فرعی رهبری سلول‌های عضله قلب را به دست می‌گیرد و باعث می‌شود بطن‌ها زودتر از موعد منقبض شوند. این مسیر به افتخار استنلی کنت به نام "دسته کِنت" شناخته می‌شود.
ضربان‌ساز اصلی قلب گره سینوسی‌دهلیزی یا گره پیش‌اهنگ است که سرعت بیشتری دارد (۷۰–۸۰ ضربان در دقیقه) و در دیواره پشتی دهلیز راست و در زیر منفذ بزرگ سیاهرگ زبرین قرار گرفته است. این سرعت در گره دهلیزی-بطنی به حدود ۶۰، در دسته هیس به حدود ۵۰ و در رشته‌های پورکینژ به ۳۰ می‌رسد. اگر نقصی در ضربان‌ساز اصلی پیش بیاید، ضربان‌ساز آهسته‌تر بعدی کار ضربان‌سازی در قلب را برعهده می‌گیرد.
هیس در جریان جنگ جهانی اول تب خندق (trench fever) را در وولینیا (منطقه‌ای واقع در مرز روسیه تزاری) توصیف کرد. عامل این بیماری که با نام‌های بیماری هیس-ورنر (His-Werner disease)، تب پنج-روزه (تب کویینتان)، تب وولینیا (Wolhynia fever)، و تب استخوان ساق پا (shin bone fever) نیز شناخته می‌شود، ریکتزیا کویینتانا (بارتونلا کویینتانا) و ناقل آن شپش است.
زاویه هیس (فاق دهانه، incisura cardiac) نیز در دهانه معده در سال ۱۹۰۶ توسط کانینگهام به افتخار وی به این نام نامیده شد.
تصاویر: مقاله ۳۶ صفحه‌ای ویلهلم هیس به زبان آلمانی، تشریح تجربی و بالینی دستگاه گردش خون، کالج سلطنتی پزشکان ادینبرو، ۱۸۹۳.
