باران زده ؛ مرد بازنده نگاهی به فیلم مرد بازنده ساخته مهدویا | سلبریتی بدون روتوش
باران زده ؛ مرد بازنده نگاهی به فیلم مرد بازنده ساخته مهدویان محمدتقی فهیم
همین که محمد حسین مهدویان از چند فیلم آخرش، خصوصا جنگولک بازی های شیشلیک، فاصله گرفته است و قدم در مسیر قصه رمز و راز دار پلیسی جنایی گذاشته ، یعنی تصمیم دارد به سینمای خوب برگردد.
همین که مهدویان از آن کاشتن دوربین پشت گل و بته و درخت و لای درز و شکاف ها خودش را کنده و دوربین اش آرام گرفته ، یعنی فیلم مرد بازنده یک قدم در بازگشت به سینمای قهرمان ساز برداشته است، اما فیلم در کلیت اش خیلی باید چکش کاری می شد.
پنج فصل بارانی بی دلیل برگزار کردن ، یعنی هنوز فیلمساز دارد با اکسسوار بازی می کند بدون اینکه این آبریزی کمکی به طراوت ذاتی فیلم بکند . اساسا آدم های فیلم بازنده ساخته نشده اند . انگیزه هایشان پرداخته نشده است . کشمکش ها قدرت ندارند و اکشن ها باسمه ای شده اند . پلیس اش شبیه همه چیز است جز یک سرهنگ با ابعاد کارآمد. هویت آدم ها پا درهوا هستند . برای همین میزانسن قابل تاثیر شکل نمی گیرد .
در مجموع فیلم مرد بازنده مانند مقوایی است که نم کشیده ، یعنی از جنس کاغذ هست ولی قابلیت کاغذ و مقوا را ندارد . ولی بی تردید امتیازهایی دارد که در چند کار آخر مهدویان وجود نداشت . بماند تا درجایی و در اکرانش به تفصیل بپردازم.
