این نیز بگذرد! همه انگاری در گفتن این جمله تبحر دارن. جمله ای | 📚 کتابخانه فرهنگیان 📚
این نیز بگذرد!
همه انگاری در گفتن این جمله تبحر دارن. جمله ای که در ظاهر شیرین ولی در باطن بسیار تلخه!
این نیز بگذرد! ولی کسی نمیگه عمرمون هم میگذره، روزهایی که دیه برنمیگردن میگذرن، آرزوهایی که زنده زنده دفن میشن، میگذرن، فرصت هایی که تلف میشن میگذرن، جوونی و انرژیی که دیه برنمیگرده میگذره، و فقط حسرت هاس که آخرش میمونه. وقتی دبیرستان بودیم و استرس کنکور داشتیم و کنکور زندگیمونو زهرمارمون کرده بود، میگفتن بهمون اینم میگذره. گذشت و تنها چیزی ک ازش موند حرص خوردن ازش بود و نبودن حتا یک خاطره قشنگ از دوران دبیرستان. تو به ظاهر دانشگاهی به اسم فرهنگیان درس میخونیم ولی دریغ از احساس دانشجو کردن، بعدا هم میشه رشته مورد علاقه ت رو بخونی، بعدا هم میشه کلاست مختلط باشه، بعدا هم میشه دسته جمعی با دانشجوهای دیه هماهنگ کنی، بعدا هم میشه هر لباسی دلت خواست بپوشی، ولی وقتی که دیه زمانش گذشته، وقتی که دیه جوون نیستی، وقتی 4 سال عمرتو پای این نادانشگاه گذاشتی، فرقی نمیکنه بعدش که کجا درس بخونی، اون چهار سالت برنمیگرده. وقتی مجبور میشی برخلاف علاقه ت بری ی رشته، بعدا میتونی علاقه ت رو ادامه بدی، ولی دیه اون ارزشو نداره. وقتی ی اروپایی از خواب بیدار میشه و فقط با وصل شدن به وایفای، به تموم برنامه های مورد علاقه ش دسترسی داره، من ایرانی باید هزار تا دوز و کلک بزنم تا بتونم بلاخره به حقوق اساسی خودم برسم. وقتی ی اروپایی میره بهترین ماشینو میخره، راحت از هر سایتی سفارش اینترنتی میده، من ایرانی باید ماشین آهن قراضه ایرانی بخرم و به هزار تا دلال و واسطه پول بدم تا بلاخره فقط یک درصد از زندگی یک اروپایی رو بفهمم. همش میگذره، راحت میشه گفت این نیز بگذرد، ولی زندگی و عمری که فقط برای یک بار داریم هم میگذرد. لطفا دفه بعد کسی از چیزی ناراحت بود گله میکرد، سریع نگید بهش میگذره اینم یادت میره، تو از دنیای اون آدم خبر نداری که چه آرزوهایی داره و تو داری کوچیکشون میکنی.
