عادت کنید به خودتون بودن، به بی‌ادا بودن، به نگاهِ عاشقانه بد | ok arz
عادت کنید به خودتون بودن، به بی‌ادا بودن، به نگاهِ عاشقانه بدونِ اینکه فکر کنید “الان فکر میکنه خیلی آویزونم”، به لباسای تکراری پوشیدن، به خندیدن از تهِ دل بدونِ اینکه نگران باشید قیافتون چه شکلی میشه، به قهقهه بلند بدونِ اینکه فکر کنید الان صداتون تا کجا میپیچه، به گفتنِ جمله‌ی “این رستوران گرونه، بریم فلافل بخوریم”، به گفتنِ جمله‌ی “دلم برات خیلی تنگ شده” بدونِ اینکه فکر کنید طرف پررو میشه، به گفتنِ درد و غم و غصه و حالِ بد و نگرانیتون، بدونِ اینکه فکر کنید طرفِ مقابل چه فکری میکنه، به این عادت کنید که بدونِ آرایش و بدونِ موهای براشینگ‌شده هم بتونید پیشش حضور داشته باشید، به گفتنِ “این کارگردانِ معروف، این فیلمِ معروف، این کافه‌ی معروف رو نمیشناسم”، به خودتون بودن، به بی‌ادا بودن، به راحت بودن و سخت نگرفتن عادت کنید، باور کنید دلرباترین ویژگیِ آدمیزاد همینه…
