حکم یک قاضی که جهان را تکان داد! قاضی در مورد پسر 15 ساله ای | کانال انگیزشی چرخک
حکم یک قاضی که جهان را تکان داد!
قاضی در مورد پسر 15 ساله ای که در حال سرقت از یک مغازه بود و هنگام فرار یکی از قفسه ها را شکسته بود، حکمی صادرکرد.
وی پس از شنیدن جزئیات حادثه، از پسر پرسید، آیا واقعاً نان و پنیر سرقت کرده ای و یک قفسه را خرد کرده ای؟ پسر با خجالت سرش را خم کرد و گفت آره.
+ چرا دزدی کردی؟ - نیاز داشتم
+ آیا نمی توانستی به جای سرقت، آن را بخری؟ - من پول نداشتم.
+ می توانستی از والدین خود پول بخواهی - من فقط مادرم را دارم که بیمار است. در رختخواب است و کار ندارد؛ به خاطر او من نان و پنیر دزدیدم.
+ و تو ... هیچ کاری نمی کنی و کار و شغل نداری؟ - من در کارواش کار می کردم. برای کمک به مادرم یک روز مرخصی گرفتم، به همین دلیل مرا اخراج کردند.
پس از پایان گفتگو، قاضی حکم خود را چنین اعلام کرد: سرقت، بویژه سرقت نان، جنایتی بسیار شرم آور است؛ همه ما مسئول این جنایت هستیم. امروز همه حاضرین در این اتاق، از جمله من، مسئول این جنایت سرقت هستیم؛ بنابراین، همه ده دلار جریمه می شوند و هیچ کس بدون پرداخت 10 دلار سالن را ترک نمی کند.
قاضی یک اسکناس 10 دلاری از جیب خود بیرون آورد، یک قلم برداشت و شروع به نوشتن کرد: علاوه بر این، من برای صاحب مغازه ای که پسر گرسنه را به پلیس تحویل داد، مبلغ 1000 دلار جریمه سفارش دادم و اگر جریمه در یک ساعت پرداخت نشود، مغازه بسته می ماند.
همه در سالن از پسر عذرخواهی کردند و مبلغ کامل را به او دادند. قاضی از اتاق دادگاه بیرون آمد و سعی کرد اشک هایش را پنهان کند. بعد از اینکه تماشاگران تصمیم قاضی را شنیدند، چشمانشان پراز اشک شد. قاضی افزود: اگر کسی در حال سرقت نان است، باید همه ساکنان و جامعه این کشور شرمنده باشند!!! باید از شرم و خجالت مُرد!
قابل توجه دولتمردان محترم
شرم می کنم با ترازوی کودک گرسنه کنار خیابان، سیری ام را وزن کنم ای کاش یک ماه نیز موظف بودیم از اذان صبح تا غروب آفتاب فقرا را سیر کنیم نه این که گرسنگی و تشنگی کشیده تا فقط رنج آن ها را درک نماییم
آری هزاران بار افسوس که دیریست وا مانده ایم در ظاهر دین دهانمان پر شده است از غلظت تلفظ حرف <ض> در کلمه "و لا الضالین"
ولی غافل ازآن که خود عمریست در گمراهی به سر می بریم....
به راستی ما به کجا می رویم...
وچه زیباگفت پروفسور اسماعیل ملک زاده
روزه داران هیچ گاه حال گرسنگان را درک نخواهند کرد
زیرا به افطار اطمینان دارند... ای کاش در این ماه بجای معامله سر بهشت خدا بیشتر به فکر بندگان نیازمندش باشیم
