من مست و تو دیوانه، ما را که بَرَد خانه؟! صد بار تو را گفتم: ک | 🌵[چارسوق]🌵

من مست و تو دیوانه، ما را که بَرَد خانه؟!
صد بار تو را گفتم: کم خور دو سه پیمانه!

در شهر یکی کس را هشیار نمی ‌بینم
هر یک بتر از دیگر، شوریده و دیوانه!

جانا به خرابات آ ، تا لذت جان بینی
جان را چه خوشی باشد بی ‌صحبت جانانه؟

هر گوشه یکی مستی، دستی ز بَرِ دستی
و آن «ساقیِ هر هستی»، با ساغر شاهانه

تو وقف خراباتی، دخلت می و خرجت می
زین وقف به هشیاران، مسپار یکی دانه!

ای لولیِ بربط زن، تو مست تری یا من؟!
ای پیش چو تو مستی، افسون من افسانه!

از خانه برون رفتم، مستی ام به پیش آمد
در هر نظرش مُضمَر صد گلشن و کاشانه

گفتم ز کجایی تو؟ تسخر زد و گفت ای جان
نیمی ام ز ترکستان، نیمی ام ز فُرغانه

نیمی ام ز آب و گل، نیمی ام ز جان و دل
نیمی ام لب دریا، نیمی همه دُردانه

گفتم که رفیقی کن با من، که منم خویشت
گفتا که بنشناسم من خویش ز بیگانه!

شمس الحق تبریزی، از خلق چه پرهیزی؟!
اکنون که درافکندی، صد فتنۀ فَتّانه؟!


#دردانه
#مولانا

@charsooqmag