نامه یک فرد مسن به دوستش ! دوست خوبم هزاران درود ،اميدوارم عا | آرامش (چهلسالگي)...
نامه یک فرد مسن به دوستش !
دوست خوبم هزاران درود ،اميدوارم عالى باشى نازنين ! منهم خوبم و ملالى نيست بجز دورى و يك دلتنگى طولانى براى دوتا چاى صميمى و گرم در اين روزها .يهويى دلم هواى نوشتن چند خطى كرد ...خداييش من دیگر علاقه‌ای به جوانترشدن ندارم! چون هرگز دوستان بی نظیرم، خانواده محبوبم، دستاوردها و زندگی شگفت انگیزم را برای داشتن موی سفید کمتر و شکم صاف تر عوض نمیکنم ...! از وقتی که مسن تر شدم، احساس می کنم با خودم مهربان تر شده ام. دیگر کمتر به خودم با نظر انتقادی و ایرادگرانه مى نگرم باورت میشه! من با خودم و وجود خودم دوست شده ام. احساس بی نظیرى است، دیگر خودم را متهم نمی کنم که چرا چند تا شيرينى بیشتر خورده‌ام یا تخت ام را چرامرتب نکردم یا یک چیز احمقانه ای، که مورد احتیاجم هم نبوده، خریده ام!احساس می کنم که من حق دارم کمی شلخته باشم و لباس پوشیدنم هم عجیب و غریب به نظر بیاید!
میدانی دوست خوبم! من دوستان بسیار خوبی داشتم که يا ديگر نديدمشان و يا زود این جهان را ترک کردند و رفتند بدون اینکه آزادی بی نظیر اين روزها و كم كم پیر شدن را تجربه کنند .چه کسی مرا سرزنش خواهد کرد وقتی تصمیم میگیرم تا ساعت ۴ صبح سایت ها را چک کنم یا تلویزیون نگاه کنم؟ و یا وقتی تصمیم میگیرم صبح تا دیرتر بخوابم؟ این من را خوشحال میکند که تا هر موقع که دوست دارم تلویزیون روشن بماند. این را الان ديگر حق خودم می‌دانم!
بسیار پیش می آید زمانی که دوست دارم با ترانه های بی نظیر سالهاى نوجوانيم برقصم و آنها را براى دل خودم بلند بلند بخوانم و همزمان برای از دست دادن عشقی در دوران جوانی کمی گریه کنم ...!من گاهى عاشق اين ضيافتِ تنهايى خودم هستم .اگر دوست داشته باشم به جایی خواهم رفت ...شاید که گاهی هم چیزهایی را فراموش کنم ...
ولی دوست خوبم! میدانی ؛چیزهایی در زندگی هستند که بهتر است به فراموشی سپرده شوند!! بگذار كه فراموش شوند...ولی من چیزهای مهم زندگی ام را هميشه به خاطرخواهم داشت و فراموششان نمیکنم ...طبیعی است که قلب من هم چون دیگران در طول زندگی گاهی شکسته است، و چه بسا بسیار بیشتر از قلب دیگران .اما قلب های شکسته به ما قدرت می دهند؛ قدرت درک احساس و حس همدردی!قلبی که در زندگیش هرگز شکسته نشده، یک قلب سرد و بدون احساس است که هرگز لذت كمبود را درک نخواهد کرد!
دوست خوبم شکر خدا من خیلی خوشبختم چون این شانس را داشتم که آنقدر عمر کنم تا موهایم خاکستری و سفید شوند و غش غش های دوران تین ایجری و خنده های جوانی ام و غصه های دوران فرصت کافی داشته اند تا کم کم بر بوم چهره ام خطوطی زیبا از تجربه هایم را نقاشی کنند!هیچ میدانی خیلی ها هرگز از ته دل نخندیدند و قبل از این که موهایشان نقره ای شود ...بگذریم..وقتی انسان مسن تر می شود خیلی راحت تر می تواند مثبت فکر کند. برایش زیاد مهم نیست دیگران در مورد او چه فکر می کنند! آرام میگیرد و این خود زندگی را شیرین تر می کند. احساس می‌کنم که این دیگه واقعا حق من است که خود خودم باشم بلاخره همین چند روز پیش با خودم عهدنامه را امضا کردیم که : هرگز کوچکترین لحظه‌ای از زندگیم را با فکر به اینکه چه می‌توانست باشد یا چه خواهد بود و... نظائر آن هدر نخواهم داد!! هرگز... ميدونى چرا؟؟براى اينكه اگر يكبار ديگر هم بدنيا بيايم باز همين راه را خواهم رفت با تمام پيچ و خم هايش كه شاید بعضى از ديگران به قضاوت غلط خودشان فكر كردند اشتباه بوده...بگذريم دوست خوبم !تمام لحظه لحظه های تجربیاتم را دوست دارم چون آنها من‌ِ امروز را ساخته و پرداختند ... زندگى زيباست .بيا به زيبايى هايش فكر كنيم و شكرگزار خدا و طبيعت باشيم براى هر آنچه كه حكمتى در آن بود و به ما نداد و هر آنچه كه رحمت بود و عنايت كرد ...امیدوارم دوستی هایی که از قلب های بی ریا و پاک بر می‌خیزند هرگز پایان نیابند و تو دوست گرانقدرم همیشه پابرجا بمانی . راستی یک خواهش هم دارم : این متن را برای دوستانت كه 50 - 60 - 70 سال عمر دارند هم بفرست .آخر آنها تصورش را هم نمیکنند كه 80 سالگى پشت در است .
کانالی برای درک حس ناب آرامش @chehel_salegi @safar_chehelsalegi
