2017-12-30 17:34:56
پایشی مختصر بر یک حرکت #اعتراضی
#اعتراض
۱_حدودا دو سال می باشد که زیان دیدگان موسسات مالی اقتصادی و مالی اعتباری در کشور و به خصوص در مشهد و تهران در پی احقاق حقوق خود دست به اعتراض و راهپیمایی می زنند.
تمام ۳ قوه کاملا نسبت به این اعتراضات ساکت هستند، حتی مردم هم از کنار این اعتراضات با بی اهمیتی می گذشتند.
۲_در تهران افراد معترض و خسارت دیده در مقابل ساختمان های ریاست جمهوری، مجلس و قوه قضائیه اعتصاب می کردند و گاها برخوردهای تشنج آمیزی با آن ها می شد.
هیچ صدایی از هیچ قوه ای، مثل مجلس و دولت که مستقیما باید وارد ماجرا می شدند بیرون نمی آمد.
علی وفقچی نماینده زنجان دی ماه امسال از طرح شکایت برخی از نمایندگان در اعتراض به هیئت رئیسه ی مجلس به علت عدم حصول طرح سوال از رئیس جمهور با موضوع موسسات مالی و اعتباری خبر می دهد؛ که این بیشتر شبیه یک لابی بین قوه ها برا مسکوت گذاشتن مشکلات است.
قوه ی قضائیه هم به عنوان مدعی العموم در کمال ناباوری هیچ برخورد قاطع و لازمی انجام نمی دهد و مدام از اتفاقات و برخوردهای سیاسی در این قوه مطلبی شنیده می شود.
۳_بالاخره با فشار دفتر رهبری دولت برنامه ای برای حل مشکل بعضی از این موسسات (کاسپین، فرشتگان...) که غالبا در تهران هستند طراحی کرد، اما سر موسسات دیگری چون پدیده که از قبلتر دچار مشکل بود بی کلاه ماند و این تبعیض در حق پایتخت به مزاج مشهدی ها نمی نشیند و آن ها را عصبانی تر می کند
۴_مردم خسارت دیده که بارها تجربه ی اعتراضات و عدم همراهی مردم را داشتند برای همه گیر کردن اعتراضات تغییری در ساختار شعارها می دهند و با استفاده از گرانی ها و عدم موفقیت دولت در به سرنجام رساندن شعارهای اقتصادی، شعارهای خود رو معیشتی و در مقابل با گرانی ها می کنند.
۵_مردم هم با شعار دهندگان همراهی می کنند....اما چرا؟
در دولت احمدی نژاد تجربه ی گرانی و تورم بسیار گسترده و بالا رفتن نرخ دلار از هزار تومن به چهار هزار تومن هم وجود داشت اما هیچ گزارشی از اعتراض و راهپیمایی از هیچ نقطه ی ایران شنیده نشد!
در دوره ی احمدی نژاد اگر چه اشتباهات زیادی داشت ولی اگر این اشتباهات را در کنار حجم پرتحرکی و فعالیت شبانه روزی دولتش در ایجاد تغییر و اصلاحات بنیادی قرار دهیم کمتر به چشم می آید.
در دولت احمدی نژاد برخلاف اینکه شاید قوه ی قضائیه و مجلس و از بطن اصولگرایی سرچشمه گرفتند به دلیل اصطحکاک های بین قوا، بیش از یک هزار توی متفاوت احزاب مختلف بر دولت نظارت مستقیم وجود داشت و در کنار اینها انرژی زیاد احمدی نژاد امان مدیران خرد و کلان را گرفته بود و مردم در کنار اشتباهات احمدی نژاد تلاش و در میدان بودن دولت را مشاهده می کردند و همین امر باعث می شد دلیلی برای اینچنین اعتراضات به وجود نیاید.
اما در حال حاضر با دولتی سر و کار داریم که اکثر وزرا و مدیران ارشدش با ثروت های میلیاردی به جای رسیدگی به امورات مردم مشغول رفع و رجوع امور دلالی و خصوصی رانتی خود یا کسب تابعیت های دوگانه و روز به روز شاهد افزایش هزینه های جاری دولت هستند، و سازمان های دولتی را به ارگان هایی برای تاخت و تاز وابستگان و دوستان خود کرده اند.
با دولتی سر و کار داریم که مدام در آن از حذف یارانه ها، مسکن مهر، طرح های شفافیت ساز مانند کارت سوخت،طرح های شبنم و ایران کد، از بین رفتن پروژه های فضایی، هسته ای، باز سازی بافت های فرسوده ی شهری و روستایی و...می شنویم.
دولتی که هیچ اهمیتی به اعتراضات کارگران نمی دهد و نسبت به رکود و تعطیلی واحدهای تولیدی و بیکاری کارگران بی تفاوت است.
۶_بعد از این اتفاقات که کاملا نشان دهنده ی بنیه ی معیشتی اعتراضات دارد؛ تنوع در شعارها بعد از ملحق شدن افراد دیگر با نیت های مختلف ایجاد می شود. در حال حاضر دیگر گویا مسئله اصلی گرانی نیست و افراد مختلف با انگیزه های مختلف در این تجمعات شرکت کرده اند. حتی برخی از طرفداران روحانی که او را به عنوان رحم اجاره ای برای رسیدن به اهدافشان می دانستند حالا فرصت مناسبی را میبینند تا در تجمعاتی که اغلب در اعتراض به بیکاری و فساد دولتی ها هم هست حضور یابند و با دادن شعارهای ضد نظام بهره برداری کنند.
۷_تمام این اتفاقات می گذرد اما ای کاش عده ای می گذاشتند که مردمی که دردمند هستند به خواسته هایشان برسند لیبرال ها و نئولیبرال هایی که عمری از اعتراض گروها، سندیکاهای کارگران و قشر مستضعف جامعه برای رسیدن به امیالشان سوء استفاده می کردند امروز باز این قشر ضعیف را پله ای برای رسیدن به امیالشان قرار داده اند.
اما تا چند روز دیگر ورق برخواهد گشت.
https://telegram.me/cherknevis_dr
1.7K viewsedited 14:34