یک حرف صوفیانه (سخنانی از عارفان). گزینش #محمود_عابدی. تهران: | چشم‌و‌چراغ
یک حرف صوفیانه (سخنانی از عارفان). گزینش #محمود_عابدی. تهران: سخن، ۱۳۸۵.
«به صحرا شدم. عشق باریده بود و زمین تر شده. چنان‌که پای مرد به گِل‌زار فروشود، پای من به عشق فرومی‌شد. (بایزید: تذکرة‌الاولیا)» این متن بخشی از کتاب «یک حرف صوفیانه»، با گزینش دکتر محمود عابدی است، مشتمل بر سخنانی مفهوم، روشن، زیبا، و مختصر از بزرگان صوفیه دربارهٔ موضوعات مختلف. در میان مطالب این کتاب، تعالیم دل‌انگیز و درخشان، و نمونه‌هایی از ادب و آیین خانقاهی به چشم می‌خورَد. برخی سخنان به انجام کاری توصیه می‌کنند و برخی حدیث دلتنگی هستند؛ برخی نیز سخنانی هستند که پس از سکوتی طولانی بر زبان گوینده جاری شده‌اند. مطالب کتاب در نود فصل با نود موضوع مختلف تقسیم‌بندی شده‌است؛ ازجمله: رازها و نیازها؛ بهشت و دوزخ؛ خدا و بنده؛ دوست و دوستی؛ شوق و اشتیاق؛ گوهر آشنایی؛ عمل و کردار؛ محبت؛ عاشق و معشوق. در انتهای هر مطلب نیز به نام مآخذ اشاره شده‌است.
