زبان فارسی علمی جدا از نام کتاب، که امروزه بسیار برای ما نامأن | چشم‌و‌چراغ
زبان فارسی علمی جدا از نام کتاب، که امروزه بسیار برای ما نامأنوس است، آنچه در این عکس بیش از هرچیز دیگر جلب توجه می‌کند، اسامی قسمت‌های مختلف بدن و دستگاه تنفس است. زبان علمیِ فارسی در سال ۱۳۱۵ به‌قدری در بیان اسامی علمی کم‌توان بوده است که نام بخش‌های مختلف را از زبان‌های عربی و فرانسوی وام گرفته‌است؛ مثلاً «قصبةالرّیه، برُنش، برُنش کوچک». امروزه با تلاش فارسی‌دوستان و فرهنگستان‌ها، زبان فارسی به‌قدری توانا شده‌است که برای نام‌گذاری بخش‌های مختلف، کمتر از زبان‌های بیگانه وام‌گیری می‌کند. این توانایی، علاوه‌بر اینکه کار آموزش علوم را ساده‌تر کرده‌است، راه را برای به‌دست‌دادن الگوهای واژه‌سازی تازه باز کرده‌است. دانش‌آموزان امروزه به این بخش‌ها می‌گویند: «نای، نایژه، نایژک». #واژه‌شناسی https://t.me/cheshmocheragh
