Get Mystery Box with random crypto!

راهکارهایی برای ایجاد حس امنیت در کودکان 1-پدر ، مادر، صدایت | تربیت کودک و نوجوان⁦👨‍👩‍👧‍👦

راهکارهایی برای ایجاد حس امنیت در کودکان

1-پدر ، مادر، صدایتان را بالا نبرید!
کودکان به محض بالا رفتن صدای پدر و مادر دچار احساس ناامنی می شوند . رحیم زاده در این باره می‌گوید: «دعوای والدین برای کودک به عنوان خطری برای مادر تلقی می‌شود و کودک و فرزند ما به شکل وسواس گونه ای هراسان و نگران مادر می‌شود اما نمی‌تواند واکنشی نشان دهد. بنابراین یکی از حقوق مسلم کودک تأمین امنیت مادر است . اعتماد به تداوم تأمین امنیت مادر برای تأمین امنیت روانی کودک بسیار مهم است.»
کودکان نیاز به احساس امنیت و آرامش دارند، مسئولیت ایجاد یک  محیط آرام در خانه به عهده والدین است. آنها در محیط آلوده به جنجال و تهدید و وحشت، لجباز و سرسخت می شوند.

2-از کنار نیازهای بچه ها به سادگی نگذرید
کودک موجودی استثنایی است که باید به او عشق و محبت داد و این بزرگترین نیاز اوست. از کنار خواسته‌های کوچک او نباید به آسانی گذشت. پاسخ به این نیازها ، پاسخ به امنیت کودک است. کودکان فراتر از آنچه که فکر می‌کنیم، می‌فهمند. بنابراین مطمئن باشید که پاسخ نگاه ها و مهربانی های ما را خواهند داد.

3-حریم خصوصی بچه ها را حفظ کنید
رحیم زاده درباره اهمیت حریم خصوصی بچه ها به ویژه در دوره نوجوانی می‌گوید: «مادری که کیف فرزندش را می‌گردد تا در آن چیزی پیدا کند، در واقع امنیت بچه را به خطر انداخته است و باعث می‌شود بچه اگر بخواهد چیزی هم پنهان کند، در سوراخ های امن تری قایم کند، ولی اگر حریم ها را نگه داریم و به روش های بهتری مراقب بچه ها باشیم، امنیت آنها هم بهتر تامین می‌شود.»
بنابراین هیچ قانون کلی برای پدر و مادر خوب بودن یا کودک خوب بودن وجود ندارد جز اینکه برای داشتن یک کودک سالم و شاد به او عشق و احساس امنیت بدهیم. به حرف هایش گوش دهیم و او را تشویق کنیم.

مهمترین جملاتی که به کودک حس امنیت می‌دهد

«من اینجا هستم و بغلت می کنم»
«من اینجا هستم ، کنار تو نمی گذارم آسیب ببینی».
«من اینجا هستم و صدایت را می شنوم، خواسته ات را به من بگو، لازم نیست جیغ بکشی و گریه کنی تا توجه ام را جلب کنی.»
«من اینجا هستم و تو آرام باش.»
«من اینجا هستم و می تونی روی من حساب کنی».
در نهایت اینکه امروز خود ما و فرزندانمان نیاز به احساس امنیت داریم. اینکه باور داشته باشیم محیط امن است و همیشه تحت مراقبت هستیم. هنر والدین این است که تا می توانند محیط را برای بچه هایشان امن تر  کنند و این دایره امن را بزرگتر کنند نه ناامن تر و کوچکتر.ما در حال ساخت باورهای بنیادین بچه هایمان هستیم و اینکه کشور و محیط زندگی ما ناامن باشد و مدام از آن بترسیم، طبیعی است که در آینده میل به زندگی در آن نداشته باشیم. اینکه خانه مان امن نیست و همه درگیر هستیم، طبیعی است که بچه مان از این محیط در آینده فراری خواهد شد. پس چه بخواهیم و چه نخواهیم باید محیط را امن کنیم و نیازهای کودک را تأمین کنیم. 

نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation