پل شریدر فیلمساز که با فیلمنامه‌نویسی آثاری مثل «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» شناخته می‌شود در گفتگویی با اسکار آیزاک گفت:«شاید 10 یا 15 سال است که مراسم را ندیده ام. من هنوز رای می‌دهم. ولی در 80 درصد رای ها هم رای ممتنع می‌دهم.» شریدر ادامه داد:«وقتی به 5 نامی که نامزد شده نگاه می‌کنم با خودم می‌گویم من واقعا دیوانه هیچکدام از این گزینه ها نیستم. پس رای ممتنع، ممتنع. چون این بخش مهمی از اقتصاد و ماده خام تجارت ماست. هالیوود ریپورتر یا ورایتی اگر تبلیغات اسکار نبود، مدت‌ها بود که از بین رفته بودند.»
شریدر اما تایید کرد که نامزدی یا بردن جایزه حس خوبی دارد:« وقتی مردم در حال گفتن چیزهای خوبی درباره شما هستند، حتی اگر فکر می‌کنید اشتباه می‌کنند، واقعا سخت است که حس خوبی نداشته باشید. یادم هست چندین سال قبل، مارتین خیلی تمایل داشت که یک اسکار ببرد و واقعا هم باید برای بعضی از فیلم‌هایش اسکار می‌گرفت اما نگرفت. یادم هست اوقاتش تلخ شده بود، ولی من به او گفتم:«مارتی اگر اولویت تو بردن اسکار است، باید کلا اولویت‌هایت را عوض کنی! خوشبختانه او بلاخره اسکارش را برد، اما اگر به لیست طولانی فیلم‌هایی که این جایزه را بردند نگاه کنید، می‌بینید که آن جمعی است که نمی‌خواهید در آن باشید.»
شریدر معتقد است که اسکار از این هم بدتر خواهد شد:«آکادمی اسکار با ساخت موزه عظیمش و رفتن زیر بار یک کوه بدهی، خودش را در بحران بزرگی درگیر کرده. حالا آنها باید دائما راهی پیدا کننده که آدمهای بیشتر وبیشتری اسکار را در کشورهای بیشتری ببینند، تا بتوانند درآمد بیشتر وبیشتری داشته بانشد. اما در واقعیت، مراسم اسکار در سالهای دور فقط یک چیز محلی بود.»/ترجمه سینمادیلی
