سینما پارادیـزو

2023-07-06 21:42:44 عباس معروفی
ـــ سال بلوا

ـــ می‌دانی اولین بوسه جهان چطور کشف شد؟ دست‌هاش تا آرنج گلی بود گفت که در زمان‌های بسیار قدیم زن و مردی پینه دوز یک روز به هنگام کار٬ بوسه را کشف کردند. مرد دستهاش به کار بود٬ تکه نخی را به دندان کند٬ به زنش گفت بیا این را از لب من بردار و بینداز. زن هم دست‌هاش به سوزن و وصله بود٬ آمد که نخ را از لب‌های مرد بردارد٬ دید دستش بند است٬ گفت چه کار کنم. ناچار با لب برداشت٬ شیرین بود٬ ادامه دادند.


#InternationalKissingDay
@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-07-04 23:46:33 آلن بدیو

ـــ در جهان سرمایه‌داری و مدرن امروز همواره از زنان می‌خواهیم بدنی لاغر، بدون شکم، با برجستگی‌های خاص خود ما را در بخار لذت تن خود غرق کنند. آنها نیز در پی برآوردن میل دیگری (مرد–نرینه‌ای لذت‌طلب) دماغ و لب و گونه‌های خود را به تیغ جراحی می‌سپارند. علی رغم دانستن این واقعیت که کفش پاشنه بلند بر سلامت جسمی‌شان آسیب می‌زند کفش‌های پاشنه بلند می‌پوشند تا مطابق میل دیگری عمل کنند. در واقع جهان مدرن زنان را به برده‌هایی مبدل کرده است که باید یک ریز در پی برآورده کردن مطامع و امیال دیگری بربیایند. آنها حتی خود را از دریچه چشم مردان می‌نگرند. فروکاستن دیگری به ابزار و ابژه میل، رابطه جنسی نیست؛ نوعی سلطه مردانه است.

Barbie (2023)
Dir. Greta Gerwig

@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-07-03 10:29:42 ‍ ‍ ‍ ‍ ‍
جورجو آگامبن
ـــ ترجمه صالح نجفی

ـــ فقط قدرتی را می‌توان قدرت برین دانست که بتواند هم توانایی باشد هم ناتوانی. اگر هر قدرتی به یک اندازه توانِ بودن و توانِ نبودن باشد، گذار به کنش فقط از این طریق می‌تواند روی دهد که قدرت توانِ نبودنِ خود را در متن فعلیت حمل کند (یا به تعبیر ارسطو آن را «ذخیره» کند). این یعنی: با آنکه هر پیانو-نوازی ناگزیر توان بالقوۀ نواختن و توان بالقوۀ ننواختن دارد، گلن گولد یگانه پیانونوازی است که می‌تواند نا-ننوازد و بالقوگی خویش را نه فقط در جهت بالفعل شدن بلکه در جهت ناتوانیِ خودش نیز هدایت می‌کند و به این سان، به تعبیری، با توان بالقوۀ ننواختن می‌نوازد. توانایی او صرفاً توان بالقوۀ ننواختن را نفی می‌کند و وامی‌نهد اما استادی و چیره‌دستی او در فعلِ نواختن نه توان بالقوۀ نواختن را بلکه توان بالوقۀ ننواختنش را حفظ می‌کند و به کار می‌بندد ـــ این موضع تعریض‌آمیزی است که برتری بالقوگیِ مثبت او را بر فعل تأیید می‌کند.

* این گفته ممکن است ناظر به شهرت غریب گلن گولد باشد: او را یکی از بااستعدادترین و صاحب‌فن‌ترین پیانونوازان جهان می‌دانند، یکی از بلندآوازه‌ترین نوازنده‌های قرن بیستم، که البته مرتب تمرین نمی‌کرد و اگر هم تمرین می‌کرد خیلی وقت‌ها بدون استفاده از پیانوی واقعی تمرین می‌کرد. خیلی وقت‌ها ادای حرکت‌های پیانوزدن را درمی‌آورد و ملودی‌ها را در ذهنش اجرا می‌کرد. هر نوازنده‌ای که روی صحنه می‌رود این مهارت را دارد که توانایی پیانو زدنش را به مرحلۀ اجرا درآورد اما گلن گولد وقتی بدون ساز «می‌نواخت» و از این طریق تواناییِ پیانو نزدنش را به کار می‌بست نابالقوگیِ خویش را در پیانونوازی حفظ می‌کرد.

تصویر، ثبتِ لحظه‌ای تاریخی؛ مارس ۱۹۵۵ ــ گلن گولد که برای اجرا و ضبط واریاسون‌های گلدبرگ باخ در استودیو‌ی شرکتِ کلمبیا تمرین می‌کند. عکس را عکاس مجله لایف، گوردون پارکس گرفته است.

@CinemaParadisooo
@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-07-02 23:16:51 الکساندر نهاماس
ـــ فلسفهٔ دوستی ــ ترجمه آیدین رشیدی

ـــ در «یک شب اتفاق افتاد» ساختهٔ فرانک کاپرا معاشرت‌هایی معمولی بود که رابطهٔ کلارک گیبل و کلودت کولبِر را از یک آشنایی اتفاقی توأم با بگومگو به عشق مبدل کرد؛ معاشرت‌هایی مثل قسمت کردن غذا، مفتی سواری گرفتن، دست‌وپا کردن جای خوابی آبرومندانه و چیزهایی از این قبیل. البته به کار بردن واژهٔ «عشق» برایشان خیلی سطحی است، زیرا همان‌طور که استنلی کاول در تحلیلش از این فیلم می‌گوید: کارهایی که این دو نفر با هم انجام می‌دهند چندان مهم نیست، بلکه مهم این است که این دو هر کاری انجام می‌دهند با هم است. آنها می‌دانند چطور وقت بگذرانند، حتی اگر ترجیح بدهند با هم وقتشان را تلف کنند تا اینکه کاری انجام دهند ـــ اما مگر جز این است که وقتی که با یکدیگر می‌گذرانند هرگز تلف نشده است؟ این استیلای «با هم بودن» بر «با هم کاری کردن» به صرافتمان می‌اندازد که این روابط گویی کیفیت دوستی دارند.

It Happened One Night (1934)
Dir. Frank Capra

@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-07-01 11:54:47 فریماه فرجامی ــ پرده آخر
ـــ ۸ اردیبهشت ۱۳۳۱ ــ ۹ تیر ۱۴۰۲






@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-06-29 11:57:02 سهراب شهیدثالث
ـــ در نامه به عمویش دربارهٔ کتاب «مرگ ایوان ایلیچ»

ـــ چند روز پیش نوولی از «تولستوی» خواندم به نام «مرگ ایوان ایلیچ». این زندگی مردی است که به مرض ناشناخته‌ای دچار می‌شود. روزبه‌روز ناتوان‌تر می‌گردد و بالاخره با علم به اینکه می‌داند راه آخری وجود ندارد می‌میرد. اما طی کشاکش خود با مرگ و بیماری به نکاتی پی می‌برد که هرگز نمی‌توانسته دقت کند: سرخوردگی‌اش از زنش، بوی بد دهانش، سؤالاتی که او مدام از خود می‌کند. نه، غیرممکن است که زندگی آنقدر بی‌فایده و عبث باشد. اما اگر حقیقتاً زندگی اینطور بی‌فایده و پوچ است، پس چرا آدم باید با درد و رنج بمیرد؟ پس اینجا یک چیزی درست صدق نمی‌کند...

@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-06-28 23:57:27 بر لوح روزگار
گفتگوی مهدی سررشته‌داری با سهراب شهیدثالث


@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-06-28 19:32:27 مجلهٔ سینما و ادبیات
ویژه‌نامهٔ سهراب شهیدثالث


@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-06-27 23:58:34 کریشتف کیشلوفسکی


ـــ من فیلم زندگی‌نامه‌ای نمی‌سازم… هیچ کدام از فیلم‌هایم دربارهٔ من نیستند، هیچ کدامشان. حتی یکی از آن‌ها! من زندگی خودم را دارم و به راحتی حاضر نمی‌شوم به کسی بگویم چه‌ بخشی از خودم در فیلم‌هایم منعکس شده‌ است. هیچ وقت دربارهٔ این موضوع با کسی صحبت نکرده‌ام و فکر نمی‌کنم این به کسی ربطی داشته باشد. هیچکس حتی حدس هم نمی‌زند من چطور و چگونه فیلم‌هایم را با دردهای شخصی‌ام لبریز کرده‌ام…



@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-06-25 23:46:50 فرانسیس فورد کاپولا

ـــ بدون خطر کردن، هنری نمی‌تواند وجود داشته باشد. به این می‌ماند که بدون سکس توقع بچه داشته باشید.






— Sofia Coppola With Francis Ford Coppola.

@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید