معرفی یک فیلمساز
آندری زویاگینتسف بعد از چند تجربه بازیگری، اولین فیلمش را در 39 سالگی و در سال 2003 ساخت و با بردن شیر طلایی ونیز به شهرت جهانی رسید.
بعد از اکران فیلم «بازگشت»، بسیاری از منتقدها از تولد تارکوفسکی جدیدی در سینمای جهان خبر دادند اما زویاگینتسف طی فیلم‌های بعدی از آرامش، ابهام و معمایی بودن فیلم‌های نخستش فاصله گرفت و با صراحت بیشتری به مسائل اجتماعی و سیاسی روسیه اشاره کرد.
خانه و خانواده نقشی کلیدی در درام‌های زویاگینتسف دارند و صداقت، خیانت و مسئولیت پذیری جزو تم‌هایی هستند که در 5 فیلم بلند او تکرار شده‌اند.
یکی از امضاهای زویاگینتسف، سکانس‌هایی بدون حضور شخصیت‌های اصلی و فرعی‌ست مثل سکانس آوازخوانی در تبعید، مرتب کردن تخت در النا و پاک کردن تخته در بی‌عشق. انگار فیلمساز می‌خواهد بگوید قصه من قصه یک نفر نیست بلکه هر کسی که در این فضا قرار بگیرد می‌توانه چنین قصه‌ای داشته باشد.
اگه از این فیلمساز فیلمی ندیدید، «بازگشت» و «النا» را برای شروع پیشنهاد می‌کنم.
@Cinemayanii
کاملترین آرشیو سینما
@Photo2049
