مهم‌ترین لحظه فیلم زیستن (آکیرا کوروساوا، ۱۹۵۲) این‌جاست. جای | سینما یعنی . . .
مهم‌ترین لحظه فیلم زیستن (آکیرا کوروساوا، ۱۹۵۲) این‌جاست. جایی که پیرمرد در گفت‌وگو با دخترِ جوان، بالأخره می‌فهمد که باید چه کار کند. از خوشی سرِ جایش بند نمی‌ماند و ناگهان می‌گذارد و می‌رود. در یک میزانسنِ محشر، که طراحی‌اش قاعدتن از استادی چون کوروساوا برمی‌آید، دخترانی را در پس‌زمینه می‌بینیم که کم‌کم دورِ نرده‌ی راه‌پله جمع می‌شوند تا آمدنِ دوست‌شان را نظاره کنند. هم‌زمان پیرمرد به‌سمتِ پله‌ها می‌رود. دخترها برای دوست‌شان «تولدت مبارک» می‌خوانند؛ درحالی‌که ما ابتدا پیرمرد را می‌بینیم که از پله‌ها پایین می‌رود. انگار که این سرود برای اوست که خوانده می‌شود. اویی که حالا متحول شده و فهمیده‌است که باید در ادامه‌ی زندگی‌اش چه کار کند. گویی دوباره متولد شده‌است. این لحظه‌ی تولدِ اوست.
