درود ( همزیستی معماری مدرن با طراحی شهرهای پایدار زیستی ) . | سازِشهر
درود ( همزیستی معماری مدرن با طراحی شهرهای پایدار زیستی ) . آثار فاخر بجا مانده توسط دانشمندان ایرانی از قرن های گذشته گواه بر این مدعاست که ایرانی ها همیشه سرآمد ساخت سازه ها و بناهای فاخر از عهد باستان تاکنون بوده اند و این روند ادامه داشت تا قرن حاضر و در سالهای نه چندان دور در دهه { 40 } و { 50 } که معماران سرشناس ایرانی که غالبا دوره دیده و تحصیلکردگان دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران بودند بسیار خوش درخشیدند و شاهکارهایی را خلق کردند که امروزه جزء فاخرترین بناهای ایران میباشد که میتوان به ( داریوش بوربور ، طراح موزه های آستان قدس رضوی ) ، ( حسین امانت ، طراح برج آزادی ، طراح دانشگاه صنعتی شریف ) ، ( کامران دیبا ، طراح موزه هنرهای معاصر و بنای فرهنگسرای نیاوران ) ، ( عبدالعزیز فرمانفرمائیان ، طراح مجموعه ورزشی آزادی ) ، ( حیدر غیایی ، طراح مجلس سنای ایران ) ، ( هوشنگ سیحون ، طراح آرامگاه نادر شاه افشار ، آرامگاه ابن سینا ) و در نهایت افتخار معماری حال حاضر ایران ( لیلا عراقیان ، طراح پل طبیعت تهران ) نام برد ولی چیزی که مشهود و عیان است اینست که متاسفانه معماری حال حاضر ایران از دوران اوج خودش در دهه { 40 } و { 50 } به شدت فاصله گرفته است . امروزه در دنیا غالب کشورها به سمت طراحی و اجرای ( شهرهای پایدار اقلیمی ) پیش رفته اند و نگرش نو و جدیدی در شهرسازی حاکم شده که در آن ( فرهنگ ، جامعه شناسی ، روان شناسی ، مباحث اقلیمی ، سنت ، مدرنیته ، ریاضی ، هنر ، کشاورزی ، معماری ، آب و . . . ) در هم آمیخته شده اند و شهرهایی را طراحی و اجرا میکنند که در آن ( امنیت پایدار غذایی ) و ( تولیدات محصولات کشاورزی ) در این شهرها از جایگاه ویژه ای برخوردار است و بستر طبیعت را هرگز دستخوش تغییر و تحولات منفی قرار نمیدهند و این طراحی ها را بر اصول ( اقلیم ، طبیعت ، توپوگرافی ) منطقه انجام میدهند و کارها را بر مبنای علم روانشناسی پیش میبرند . هرگز قصد و هدفم بر این نیست که بگویم ( مهندسین معمار ) توانمند ایرانی با چنین طراحی هایی بیگانه اند ، ولی این ایراد بر دولتها وارد است که در طراحی شهرها اصول معماری و طراحی ( شهر پایدار ) هرگز دیده نشده و متاسفانه شاهدیم که ساختمانها از یک مدل تبعیت میکنند و استوانه ای متحد الشکل میسازند که در آن از هیچ اصول ( فرهنگی ، معماری ، آئینی ) تبعیت نمیشود ، مانند شهر جدید پردیس که بزرگترین شهر جدید التاسیس ایران میباشد ، کاملا بر روی ( گسل زلزله بزرگ مشاء دماوند ) ساخته شده و در این شهر هیچ توجهی به ( سفره های آب زیرزمینی ، حریم رودخانه ها ، سیستم بازچرخانی آب فاضلاب شهری ، سیستم پسماند زباله های شهری ، فضای سبز ، جنگلهای میاواکی ، سیستم جمع آوری آبهای سطحی و روان آبها ، مقاومت مصالح ، سیستم سولار و . . ) نشده است و تمام شهرهایی ( مسکن مهر ) که در ایران ساخته میشود خود یک فاجعه بزرگ در کشور میباشد ، ساختمانهایی هستند که به شدت ( پرت انرژی ) دارند و هرگز به ( فضای سبز آپارتمانی ) در آن توجه نشده است ، تولید ( دی اکسید کربن ) در این شهرها به شدت بالاست و از پوشش جنگلی که میتواند به شدت در کاهش آلاینده ها موثر باشد ابدا هیچ خبری نیست . توسعه پایدار شهری امروزه به یک اصل مهم در شهرسازی تبدیل شده و در این شهرها دیگر هیچ خبری از آسفالت به این شکلی که میبینید نیست ، بلکه با مواد ( نانو ) و به کمک ( محلولهای زیستی ) نوع جدیدی از کف پوش جاده ها را اجرا میکنند که دیگر در آن تحت هیچ عنوان از ( قیر ، آسفالت ) استفاده نمیشود و در هنگام بارندگی کاملا ( جاذب آب باران و برف ) است ، برای ( تهیه انرژی شهری و ساخت و ساز ) تماما از ( سیستم سولار ) استفاده میکنند و از ( بلوکها و آجرهایی استفاده میکنند که کاملا نانو و زیستی ) است و هیچگونه تخریبی برای طبیعت ندارد و برای سرمایش خانها ( به سبک مهندسی باستان ایرانی بادگیرها ) خود کار سرمایش طبیعی خانه ها را انجام میدهند و مضافا بر اینکه در این شهرها به شدت بر ( کشاورزی ) و ( امنیت پایدار غذایی ) تاکید میشود و خانوارها خود ( تره بار و سبزی ) مورد نیاز را خودشان از زمین تهیه و تامین میکنند . ایران به شدت تشنه ( شهرهای پایدار اقلیمی ) است زیرا با توجه به ( کمبود آب ، خشکسالی ) باید شهرها بگونه ای طراحی شوند که همه این موارد در این شهرها لحاظ شوند . حمید رضا رمضانی ( کارشناس ارشد آب ،،، دماوند ) . تاریخ { 1401/1/21 } . @hamidreza_markuart برای عضویت در تخصصی ترین کانال ( هواشناسی ، آب ، خاک ، کشاورزی ، محیط زیست ) ایران از طریق لینک زیر به ما بپیوندید . ( @markuart )
