2021-06-09 18:50:50
س. بله هرگونه بحث در مورد كم و كيف شهرها و برنامه هاي توسعه شهري و نسبت آنها با يكديگر بسيار مبارك است. ولي منظور شما را از كلي گويي متوجه نمي شوم. منشور آتن همه جا هست! معماري مدرن در ابتداي راه و تفسير كساني مثل لوكوربوزيه هم كه روشن است او خانه - و حتما شهر - را ماشيني براي زيستن در آن ميداند و ميز و صندلي را به زمين پيچ میکند و دستگیره خودرو را بجای دستگیره در بکار می برد. این تازه در مورد سفیدپوستان اروپایی است ما که تکلیفمان روشن است. بر همین اساس طرح های خیابان کشی در قالب اصل ۴ ترومن بما معرفی شد و کم کم همین مسترپلان ها تبدیل به طرح جامع شد چون بخصوص بعد از کودتای ۲۸ مرداد موقعیت سیاسی ایران با قبل فرق کلی پیدا کرد. تمام نهادهایی که طرح جامع و شهرسازی و طرح تفصیلی را به جامعه ما معرفی کردند دست ساخت غربی ها و آمریکایی ها بودند برای آوردن به زور ایران به مسیر صلاح!!!
فکر نمیکنم کسی شکی در این واقعیات داشته است. غرب خودش هیچگاه در یک نقطه باقی نمانده و مدام نظریات جدید دارد روش های قبلی را پس می زنند و جا خوش میکنند. در محافل علمی و روشنفکری ما هم مدام از این نظریات و روش ها یاد میشود ولی پای عمل که میاییم باز می شود طرح جامع- تفصیلی!!!
شهرسازی امروز ما نه ایرانی است و نه اروپایی. تازه همین هم بشدت آشفته و غیر عقلانی است. کجای دنیا برای شکل دادن به شهر جدید یا شهر جنگ زده طرح جامع با این روش منسوخ تهیه می کنند؟!!!
آنهم بصورت کاملا متمرکز که بهمین علت برنامه ریز باید از طبیعت و اقلیم، فرهنگ، اقتصاد، تاریخ، ظرفیت ها، سرمایه های آشکار و پنهان، سلایق، هنر، عواطف، باورها و و و ی بومی و محلی بگذرد و در نهایت به یک معادله خطی ساده و ساده لوحانه برای کل کشور بسنده کند.
پشت سر طرح جامع- تفصیلی رگه های بسیار قوی استثمار و استعمار و استبداد کاملا بچشم میخورد که به راحتی رشد برون زا را جانشین توسعه درون زا نموده است.
این ها را شما کلی گویی می دانی؟
شما متوجه نیستی که طرح جامع اول تهران که اساس کار است بشدت در راستای بازار یابی برای سبک زندگی و فروش کالاهای غربی است پس بشدت خودرو محور بوده و پراکنده سازی سکونت و فعالیت که فقط مصرف گرایی جنون آمیز را دامن می زند؟
شما کشورهای اروپایی را نگاه کنید هیچگاه به این دریدگی ی بافت و پراکنده رویی فعالیت ها بر نمی خورید تازه همان شبکه را هم دارند تغییر می دهند به پیاده چرا؟ چون اختیار دست برنامه ریزان دانشگاهی و مستقل و نظریه پردازانی چون جیکوبز است.
آنها هیچگاه این روش ساماندهی شهری را نپذیرفتند که از بالا به پایین باشد، نخبه گرا باشد، غیر مشارکتی باشد، تحکم آمیز باشد، بشدت متمرکز باشد، به فرهنگ و تاریخ و اقلیم بی اعتنا باشد، بشدت جزگرا باشد، خطی و ساده انگارانه باشد، ...
نمی توانیم با تغییر نگاه به جدول گذاری کنار خیابان این زخم عظیم و عمیق را نادیده بگیریم یا درمان کنیم.
شما در سراسر ایران نگاه کنید به مسیرهای گذر نابینایان و یا مسیرهای مثلا خاص دوچرخه و پیاده ها یک مورد می توانید پیدا کنید در کل کشور که این مسیرها درست اجرا شده و بدرستی مورد استفاده قرار گرفته باشند. چقدر سرمایه صرف ساختن این مسیره شده و می شود؟
کاری که شما با دلسوزی دارید انجام میدهید حکایت حفر همان چاه هایی است که برای مردم آب نمی شد ولی برای عده ای نان می شد آنهم نان روغنی!!!؟؟؟
براتی
343 viewsnasser barati, 15:50
س
