هرس گل و ميوه اين هرس از اول بهار، يعني زمان شكوفايي گلها تا | Clinic sarboland
هرس گل و ميوه
اين هرس از اول بهار، يعني زمان شكوفايي گلها تا هنگامي كه ميوه ها به قطري حدود يك سانتيمتر مي رسد، مي تواند انجام شود. هدف از هرس گل و ميوه كه بطور كلي تنك كردن ناميده مي شوند تنظيم مقدار بار درخت، متناسب با قدرت آن مي باشد. اكثر درختان ميوه بيش از حد توانايي باردهي خود گل توليد مي كنند كه اگر همگي اين گلها تبديل به ميوه شوند، درخت ضعيف و ميوه ها ريز و نامرغوب خواهند شد و ممكن است درخت دچار سال آوري (باردهي متناوب) شود. به همين دليل، بايد قسمت اعظم گلها و ميوه هاي جوان را حذف كرد. به عنوان مثال،
اگر تنها 10 درصد از شكوفه هاي سيب تبدیل به میوه شوند محصول بسيار خوبي خواهیم داشت.
عمل حذف گلها و ميوه هاي اضافي درختان تنك كردن ناميده مي شود. از درختان ميوه، برخي (مانند آلبالو، گيلاس، بادام، گردو، پسته، فندق و مركبات) نيازي به تنك شدن ندارند و مي توانند كليه ميوه هايي را كه پس از انجام ريزش‌هاي طبيعي روي درخت باقي مي مانند رشد بدهند و برسانند. در برخي (مانند زردآلو و آلو)هر چند كه اگر تعداد ميوه ها كمتر باشد درشتر خواهند شد، تنك كردن كمكي به اين امر نمي كند و بنابراين اين گياهان را نيز تنك نمي كنند.
ساير ميوه ها (بخصوص سيب، گلابي، هلو، شلیل و انگور) به تنك شدن عكس العمل مثبت و زيادي نشان مي دهند و بنابراين بايد حتما تنك شوند. تنك كردن مي تواند به طريق مكانيكي و يا شيميايي انجام گردد. در تنك كردن مكانيكي مي توان از دست انسان (كه بسيار دقيق ولي گران و كند است)، از فشار آب (كه دقت زيادي ندارد و تنظيم مقدار گلهاي حذف شده با آن مشكل است) و از چوبهاي بلند (كه به درخت صدمه مي زند) استفاده كرد. در تنك كردن شيميايي بر حسب نوع درخت، انواع مختلف آكسين، اتفان، سوين، ترباسيل و ... بكار مي رود. شدت تنك كردن (درصد گلها و ميوه هاي حذف شده) بستگي به نوع درخت، ميزان رشد آن و تعداد ميوه هاي تشكيل شده دارد. براي سيب و هلو، معمولاً توصيه مي شود كه به ازاي هر 30 برگ درخت و يا هر 10 سانتيمتر طول شاخه بارور، يك ميوه نگاهداري و بقيه حذف شوند كه البته اين ارقام بسيار تقريبي و غير دقيق هستند.
