امروز در تاریخ ، سالروز اولین سفر ناصرالدین شاه قاجار به خارج از کشور است. سفری که میخواست نقطه ی آغازی باشد بر کسب تمدن مدرنی که اینبار نه مردمان شرق جهان بلکه غربیان پایه گذار آن بودند و افرادی نظیر مشیرالدوله ( صدراعظم ناصرالدین شاه) سخت امیدوار بودند که شاه با دیدن عریان واقعیت، به خود آمده و ایران را گلستان کند.
پس از مدتی گشت و گذار، در اندک مدتی پس از رویت واقعیات میدانی خارج از دربار متملقان و چاپلوسانی که ایران را قبله گاه جهان و شاه را قبله ی عالم مورد خطاب قرار میدادند، ناصرالدین شاه با فهم حقیقت از خود بی خود شد و به نظر می رسد که در همان سفر اول ، پایان کار استارت نخورده ی رساندن فرهنگ و تمدن و مدرنیت از غرب به ایران را کلید زد!
آنگونه که نقل کرده اند در همان سفر اول ناصرالدین شاه به وضوح دریافت که اولا رساندن ایران به گردخاک کشورهای مترقی نیز تقریبا امری محال با ساختار حکومتی قاجاریان است دوما شاه خود را ناتوان تر از آن می دید که بتواند دست از عناصری برکشد که ثبات حکومتش را با گسترش دموکراسی و مدنیت به خطر اندازد آن هم وقتیکه سالها طول خواهد کشید تا به گرد خاک غرب برسد.
@comandanteadib
