الفااااااتحه! مدتی پیش بر سر اینکه اعراب و جهان مینویسند شو | کوماندانته

الفااااااتحه!


مدتی پیش بر سر اینکه اعراب و جهان مینویسند شورای همکاری خلیج یا نه؟ در جایی بحثمان شد

بماند از صرف و نحو عربی شورای همکاری خلیج ، تا صرف و نحو انگلیسی و فارسی را برخی دوستان ما به هم میزدند تا ثابت کنند حق دارند در دست نوشته هایشان بنویسند شورای همکاری خلیج فارس!

حالا هرچه هم بگویی: بله شما از کشور ایران و تبار پارس هستی ( بله میدونم میگین فارس و مثل عرب ها پ را حذف میکنید و ف مینویسید!) ولی به صرف اینکه در بولتن های تحلیلی خودتان بنویسید شورای همکاری خلیج فارس، واقعیات میدانی عوض نمیشود اما ای دریغا که در ذهن نامنعطف آنان تغییر خاصی ایجاد نمی شود.

به خیالشان پاسخی محکم و دندان شکن به اعراب و جهانیان پیرو آنان داده اند ( حتی روسیه نیز در بهترین حالت اصطلاح خلیج را بکار میبرد و در بدترین حالت بقیه مینویسند خلیج عربی!) و همزمان رگ گردن تعاملی شان با ملی گرایان ایرانی را نیز چنان باد میکنند که انسان متحیر می ماند

کبکیزاسیون ویژه ای که ایرانیان در نوع خود و جمهوری اسلامی در مدل اختصاصی خویش به کار میبرد بی آنکه به صورت عملی در کارزار حذف عنوان پارسی و پارس ( فارسی و فارس؟!)، کاری از پیش ببرد در مجامع بین المللی عملا به استهزا گرفته شده است

اما تیغ و برایی زبان دراز ناسیونالیست های ایرانی-انترناسیونالیست های اسلامی فقط برای گول زدن هم وطنان خودشان کارایی دارد و بس بسان قدرت های سرکوبگری که از تسلیحاتش فقط برای سرکوب مردم کشور خویش کوبنده است و در اولین برخورد با یک قدرت خارجی، وا میدهد( که لازم نیست،از عراق صدام حسین تا برخی حکومت های تاریخی ایران را نام ببرم!)

همزمانیکه گول زنندگان خلق الله این سرزمین مشغول زبان درازی و زبان بازی برای شیره مالیدن بر سر مردم کشور خودشان،هستند ولی در واقعیات میدانی شاهدیم که از سازمان همکاری اسلامی گرفته تا شورای همکاری خلیج( فارس= پارس؟)، نه تنها علیه سیاست خارجی حکومت ایران بیانیه میدهند بلکه تمامیت ارضی این آب و خاک را نیز به زیر سوال میکشند.

صدالبته این زبان بازان کبکیزاسیون صفت، در زمانیکه به غایت تحت فشار قرار میگیرند یا متوسل میشوند به تهدید با چند حمله موشکی و راکتی به سبک یمنی یا متوسل میشوند به کشتی دزدی در آبهای موردمناقشه! و مشغول خودارضایی میشوند تا آبها،از آسیاب بیافتد

در حالیکه، خطرات مرگباری دولت ایران(state) را به واسطه نااهلی و نامحرمی سران حکومت (government) تهدید میکند و هر لحظه ناقوس نابودی و مرگ و فضاحت چه،در سیاست داخلی و چه در سیاست خارجی، گوش عاقلان را دریده است اما شاهدیم این دغل بازان کبکیزاسیون صفت، چنان وا داده اند و متوهم شده اند که سرنوشت محتوم ایران و ایرانی را رقم خواهند زد

امیدوار بودم و شاید هستم که زمان آن رسیده باشد که مردمان این سرزمین (پرشیا، پرشین، پارسه، پارس، فارس، ایران)، پیش از وقوع حادثه یا حوادثی غیرقابل باور و غیرقابل جبران سوار بر قطار تاریخ، دستان ناپاک این نااهلان و نامحرمان را از دولتشان جدا کنند

به قول معروف به حساب خود برسید پیش از آنکه خدا به حسابتان برسد ، چرا که هر ملت و قومی،اگر سرنوشت خویش را با دستان خودش تعیین نکرد، بلاشک خداوند قهار ، به بدترین شکلی سرنوشت شان را تعیین میکند!

باور کنید همین امروز هم دست به کار شوید، باز هم دیر است ولی دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن،است!