زمان در حرکت آهسته تر میگذرد!
اینشتاین در سال ۱۹۰۵ اولین ورژن از تئوری نسبیت (نسبیت خاص) را مطرح کرد که در آن ادعا کرد زمان و فضا با هم در ارتباط هستند. یکی از پیش بینی های این تئوری اتساع زمان است که میگوید ساعتهای در حال حرکت، گذر زمان کمتری را نسبت به ساعتهای ساکن تجربه می‌کنند و اگر در فضا حرکت کنیم زمان آهسته تر میگذرد.
این پیش بینی در سال ۱۹۷۱ توسط فیزیکدان "ژوزف هیفل" و اخترشناس "ریچارد کیتینگ" به صورت تجربی آزمایش شد.
در این آزمایش چهار ساعت اتمی سوار بر هواپیمای تجاری دو بار دور دنیا پرواز کردند، یک بار به سمت شرق و یک بار به سمت غرب. وقتی این ساعتها را با ساعتهای ساکن بر روی زمین مقایسه کردند، سه مجموعه ساعتها (ساکن، حرکت به سمت شرق، حرکت به غرب) با هم اختلاف داشتند و این اختلاف با پیش بینی های تئوری نسبیت همخوانی داشت.
برایان گرین به زبان ساده توضیح می دهد که چرا زمان برای ساعتی که در حرکت است آهسته تر میگذرد.
@cosmos_physics
