زندگی می‌تواند آزاد و زیبا باشد ولی ما راه درست زیستن را گم کر | ذهن خلاق
زندگی می‌تواند آزاد و زیبا باشد ولی ما راه درست زیستن را گم کرده‌ایم. حرص و طمع جان انسان‌ها را مسموم و جهان را اسیر چنگال نفرت کرده و ما را به صف به ورطۀ سیه‌روزی و کشت و کشتار کشانده است.
در همۀ کارها شتاب گرفته‌ایم اما خودمان را حبس کرده‌ایم. ماشین‌هایی که وفور نعمت می‌آورند ما را محتاج‌تر از همیشه ساخته‌اند. دانش‌مان بدبین و خودپسندمان کرده است. زیرکی‌مان، سنگدل و نامهربان. بیش از حد فکر می‌کنیم و خیلی کم احساس می‌کنیم. بیش از اینهمه ماشین به انسانیت احتیاج داریم. بیش از زیرکی به مهربانی و مهرورزی. بدون این خصال، زندگی غرق خشونت خواهد شد و همه چیز از کف خواهد رفت ...
حتی حالا که صدایم دارد به گوش میلیون‌ها انسان در سراسر جهان می‌رسد ــ میلیون‌ها مرد و زن و طفل مأیوس ــ قربانیان نظامی که انسان‌ها را شکنجه می‌کند و بی‌گناهان را به زندان می‌اندازد، می‌خواهم به کسانی که صدایم را می‌شنوند بگویم:
مأیوس نشوید. مصیبتی که امروز بر سرمان آوار شده است هیچ نیست مگر گذار آزی که نخواهد پایید ــ تلخکامیِ انسان‌هایی که از این شکل از پیشرفت بشر می‌ترسند. نفرت انسان‌ها سپری خواهد شد، دیکتاتورها خواهند مرد، قدرتی که از مردم گرفته‌اند به مردم بازخواهد گشت و با آنکه انسان‌ها فانی‌اند و لاجرم می‌میرند آزادی هرگز نابود نخواهد شد ...
آی، آدم‌ها، آی مردم، شما قدرت دارید این زندگی را آزاد و زیبا سازید، قدرت دارید از این زندگی ماجرایی درآورید. بیایید پیکار کنیم تا جهان را آزاد سازیم، تا بشکنیم سدهایی را که مایۀ جدایی ملت‌ها شده‌اند، تا از ریشه برکَنیم درخت حرص و طمع را، علف‌های هرزِ نفرت و تعصب را. بیایید در راه ساختن جهانی پیکار کنیم که بر مدار عقل می‌گردد، جهانی که در آن علم و پیشرفت به شادکامی و بهروزی همۀ آدمیان ره می‌برند.
