روحانیت، از توصیه‌های اخلاقی تا رفتار اجتماعی فاطمه اکبری در | جامعه شناسي جنايي فقه الاجتماع
روحانیت، از توصیه‌های اخلاقی تا رفتار اجتماعی
فاطمه اکبری در کانال تحليل اجتماعي نوشت
@criminalsociology
در همین روزهای اخیر دو درگیری شدید از روحانی های جوان دیدیم یکی در شب یلدا که یک روحانی بر سر نوازندگان خیابانی داد و هوار کرد و بساطشان را به هم ریخت و مورد دوم و به فاصله کوتاه، درگیری روحانی جوان با یک خانم برای امر بمعروف... این مساله می‌تواند نکات بسیاری را برای آینده جامعه هشدار دهد. اینکه چطور جامعه‌ای که نهایت ارزش و احترام را برای قشر روحانی قائل بود کارش به زدوخورد مستقیم با ایشان رسیده است جای بسی تامل و تعمق دارد،
1- یکی از دلایل این امر می‌تواند این باشد که عموم جامعه، مقصر اوضاع فعلی اقتصادی را دقیقا همین قشر روحانی می داند، چرا که اگر دقت کنیم اکثر مسئولان رده بالای نظام، از ابتدای تشکیل حکومت تا کنون، روحانیان بوده‌اند، بنابراین مدیریت ایشان در زمینه اداره کشور بر همگان واضح و روشن است.
2-سکوت عالمان و اساتید حوزه در مقابل فقر و فاقه و مصائب اجتماعی ناشی از آن که به طرز بارزی جلوی دید همگان است، از زباله گردی زنان و اوارگان، کودکان کار، تن فروشی، اعتیاد و...و از آنسو سکوت ایشان در مقابل اختلاسها و برج سازیها و غارت بیت المال توسط رانت‌خواران و مفسدان را مردم در مقابل فریاد وااسلامای عالمان در برابر بی‌حجابی و دوچرخه سواری بانوان و مسائل حاشیه ای ازین قبیل قرار داده و برایشان جای بسی سوال می‌ماند.
3-از دلایل دیگر این امر میتوان به تفاوت ادعا و عمل در رفتار ایشان از دید مردم، اشاره کرد، در آموزه های اسلامی بر توصیه های اخلاقی همچون صبر و مدارا، نوع دوستی، زبان نرم و نیک اندیشی و...بسیار تاکید شده، درحالی که بسیاری از روحانیان ازین مساله فاصله گرفته و چیزی می‌گویند و نوع دیگری رفتار می‌کنند
4-قبل از اینکه روحانیت وارد عرصه سیاسی کشور شود، همواره زیست طلبگی مورد تاکید عالمان اخلاق و اساتید رده بالای حوزه بوده است اما با درهم تنیدگی سیاست و دین و اختصاص ردیفهای بالای بودجه برای مراکز حوزه و تبلیغات، لذت زیست دنیوی بر زی طلبگی چربید و بسیاری از اینان آلوده مسائل دنیوی شده و با دو مقوله ی ثروت و مقام پیوندی محکم خوردند
5-مساله مهم برای هر فرد جامعه، کار و کسب درآمد بوده و هست، در بسیاری از کشورها مبلغان مذهبی به طریقه داوطلبانه به تبلیغ دین مشغول هستند و کارودرامد آنان از راههای دیگر و مانند عموم مردم است، اما متاسفانه در کشور ما از ابتدای تحصیل در دروس حوزوی برای روحانیان حقوق و مزایا درنظر می گیرند و پس از آن هم برای هر فعالیت تبلیغی درآمد جدا و مکفی...حتی برای خواندن نماز جماعت. یک فرد عادی جامعه اعم از یک کارگریا کارمند و کاسب از خودش می‌پرسد چرا منِ شهروند عادی باید برای یک لقمه نان از صبح تا شب بدوم و این افراد با خواندن یک وعده نمازِ بدون مشتری، درآمد کسب کنند ؟!
6-از دلایل دیگر میتوان به سکوت و همراهی برخی از حوزویان با بعضی از برخوردهای ناصواب با مردم منتقد و همچنین تایید سرکوب مخالفان، مانند قضیه آبان، سرنگونی هواپیمای اکراینی، کشاورزان اصفهان و اعتراضات صنفی کارگران و معلمان، اشاره کرد. هیچگاه اعلام برائت از رفتارهای اشتباه حاکمیت در اینگونه موارد از این قشر شنیده نشد، مگر اینکه از حلقه وفاداران خارج و به جرگه‌ی معاندان و خائنان پیوسته باشند
7-از اصلی‌ترین ویژگیهای مبلغان مذهبی در همه ادیان، همراهی و نشست و برخاست ایشان با طبقه زیردست و محروم جامعه بوده است، شنیده‌ایم که پیامبر همیشه در کنار سفره فقرا می‌نشست و با آنها غذا میخورد، یا حضرات معصومین دست نوازش بر سر یتیم می کشیدند و ...؛ اما آیا هم اکنون از روحانیان چنین رفتارهایی بوفور دیده می‌شود؟ مگر در موارد معدود و آن‌هم در مقابل دوربینهای روشن صدا و سیما؟
متاسفانه بنا به دلایل بالا اعتماد و پیوند اقشار جامعه با روحانیان منقطع و به مرز نزاع رسیده و موارد زیادی هم تاکنون بوقوع پیوسته، شاید حاکمیت با برچسب مدافعان امر معروف و یا شهیدان امر به معروف بتواند اقشار اندکی از جامعه را اقناع کند اما عموم مردم با این حرفها مجاب نخواهند شد و این قضیه می تواند به مراحل خطرناکتری نیز بیانجامد.
